Loading AI tools
polski prawnik Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Litwin (ur. 16 listopada 1904 w Łodzi, zm. 11 października 1966 tamże) – polski prawnik, adwokat, profesor nauk prawnych, nauczyciel akademicki, dziekan Wydziału Prawa Uniwersytetu Łódzkiego (1949–1950), prorektor Uniwersytetu Łódzkiego (1950–1955), specjalista prawa administracyjnego, w tym prawa o aktach stanu cywilnego. Numizmatyk.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 listopada 1904 |
Data i miejsce śmierci |
11 października 1966 |
profesor nauk prawnych | |
Specjalność: prawo administracyjne | |
Alma Mater |
Uniwersytet Warszawski |
Doktorat |
1947 – prawo |
Profesura |
1959 |
profesor zwyczajny Uniwersytetu Łódzkiego, prorektor UŁ, dziekan Wydziału Prawa UŁ | |
Odznaczenia | |
Był synem łódzkich lekarzy stomatologów, Rafała Litwina i Justyny z domu Zonenberg, posiadających korzenie żydowskie. W 1923 uzyskał maturę w Wyższej Szkole Realnej Zgromadzenia Kupców m. Łodzi. W latach 1923–1927 studiował prawo Wydziale Prawa i Administracji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 1928–1934 odbył w Łodzi aplikację sądową i adwokacką, po czym rozpoczął prowadzenie kancelarii adwokackiej. Od 1932 do wybuchu wojny pełnił funkcję starszego asystenta przy Katedrze Prawa Administracyjnego Oddziału Łódzkiego Wolnej Wszechnicy Polskiej. W tym czasie wydał szereg publikacji naukowych[1][2].
Na stopień podporucznika został mianowany ze starszeństwem z 1 stycznia 1932 i 2633. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[3]. W 1934 posiadał przydział w rezerwie do 10 Pułku Piechoty w Łowiczu[4].
We wrześniu 1939 był uczestnikiem wojny obronnej jako podporucznik rezerwy, brał udział w obronie Warszawy. Znalazł się w niewoli niemieckiej. Został osadzony w obozach jenieckich, w tym najdłużej w Oflagu II C Woldenberg. Był tam zaangażowany jako wykładowca w akcji samokształcenia oficerów polskich[1].
Po zakończeniu wojny podjął praktykę adwokacką w prowadzonej wspólnie z żoną kancelarii (działalność tę prowadził do 1965). Był m.in. obrońcą ppłk. Stanisława Kasznicy, ostatniego komendanta głównego Narodowych Sił Zbrojnych. Był radcą prawnym i prawnikiem szeregu urzędów publicznych, w tym w latach 1946–1950 Wydziału Administracyjnego Zarządu Miejskiego w Łodzi oraz, krótko, w Departamencie Ustawodawczym Ministerstwa Sprawiedliwości w Łodzi. Z jego inicjatywy Urząd Stanu Cywilnego Łódź-Śródmieście, na mocy zarządzenia Ministra Administracji Publicznej z dnia 4 grudnia 1947 r., wydanego na podstawie art. 11 ust. 1 dekretu z dnia 22 października 1947 r. o ustalaniu treści sporządzonych za granicą aktów stanu cywilnego (metryk) obywateli polskich (Dz. U. P.P. Nr 65, poz. 302), stał się właściwy do wpisywania tych aktów do ksiąg stanu cywilnego oraz przechowywania postanowień sądowych ustalających treść aktu[1][2].
W 1947 na podstawie rozprawy napisanej pod kierunkiem prof. Mariana Zimmermanna uzyskał na Wydziale Prawno-Ekonomicznym Uniwersytetu Poznańskiego stopień naukowy doktora nauk prawnych. W 1948 został zastępcą profesora i kierownikiem Katedry Prawa Administracyjnego Uniwersytetu Łódzkiego. W 1950 został profesorem nadzwyczajnym, a w 1959 profesorem zwyczajnym. W latach 1949–1950 zajmował stanowisko dziekana Wydziału Prawa Uniwersytetu Łódzkiego, w latach 1950–1955 prodziekana tego wydziału, a w latach 1955–1960 był prorektorem Uniwersytetu Łódzkiego[1][2].
Jest uznawany za twórcę powstałego po II wojnie światowej polskiego prawa o aktach stanu cywilnego[5]. Był współautorem projektu ustawy o szkołach wyższych z 1958, kodeksu postępowania administracyjnego, ustawy o sądownictwie administracyjnym oraz projektu ustawy o rozstrzyganiu sporów kompetencyjnych. Należał do grona pierwszych badaczy prawnej ochrony środowiska. Zajmował się numizmatyką: był znawcą i kolekcjonerem numizmatów[1][2]. W 1983 Polskie Towarzystwo Archeologiczne i Numizmatyczne wybiło na jego część we własnej mennicy w Łodzi medal o średnicy 66mm x 32 mm i grubości 3 mm. Na awersie posiada on podobiznę Józefa Litwina z napisem Józef Litwin 1904–1966 badacz i kolekcjoner pieniądza papierowego PTAiN. Na rewersie widnieje podobizna banknotu i napis: Banknot chiński z XIV wieku z kolekcji Józefa Litwina w zbiorach Muzeum Archeologicznego i Etnograficznego w Łodzi / PTAiN – Sekcja Numizmatyczna w Łodzi – 1983[6].
Pozostałe po nim archiwalia naukowe są zdeponowane w Bibliotece Uniwersytetu Łódzkiego[7].
Był radnym Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi (1951–1957), przewodniczącym Komisji Porządku Publicznego tej Rady, członkiem Prezydium Wojewódzkiego Komitetu Frontu Narodowego w Łodzi (1954–1956), Rady Naukowo-Ekonomicznej przy Wojewódzkiej Komisji Planowania Gospodarczego w Łodzi (1955–1956), Rady Głównej Szkolnictwa Wyższego (1960–1963) i Komisji Kodyfikacyjnej[1][2].
W 1935 zawarł związek małżeński z Marią Stefanią Litwin z domu Mowszowicz, prawniczką i adwokatką. Małżeństwo to było bezdzietne. W Holokauście zginęli wszyscy członkowie ich rodziny. Pochowany na cmentarzu komunalnym Doły w Łodzi[8].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.