James Boyd
amerykański bokser / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
James Felton „Jim” Boyd (ur. 30 listopada 1930 w Rocky Mount w stanie Karolina Północna, zm. 25 stycznia 1997 w Baltimore w Maryland[1]) – amerykański bokser kategorii półciężkiej, mistrz olimpijski z 1956.
Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Data i miejsce śmierci ...
Data i miejsce urodzenia |
30 listopada 1930 | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce śmierci |
25 stycznia 1997 | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Zamknij
Zdobył złoty medal w wadze półciężkiej (do 81 kg) na letnich igrzyskach olimpijskich w 1956 w Melbourne, wygrywając w finale z Gheorghe Negreą z Rumunii[1].
Po igrzyskach przeszedł na zawodowstwo, ale stoczył tylko 7 walk, z których wygrał 2. (1 przez nokaut), przegrał 2 i zremisował 3[2]. Jego managerem i trenerem był Cus D’Amato, ale w tym czasie koncentrował się na karierze Floyda Pattersona[3].
Boyd zmarł na nowotwór złośliwy.