Jan Kamieniecki (hetman polny koronny)

Jan Kamieniecki (ur. ok. 1463, zm. 1513) – hetman polny koronny w latach 1505–1509,^[1] dworzanin króla Jana Olbrachta i Aleksandra, rotmistrz rubieży wschodnich, jeden z najdzielniejszych dowódców broniących rubieży wschodnich Polski, starosta bełski, buski, chełmski, horodelski (1502 r.), kasztelan lwowski (od 1508).

Jan Kamieniecki

Pilawa
Rodzina	Kamienieccy herbu Pilawa
Data urodzenia	ok. 1463
Data śmierci	1513
Ojciec	Henryk Andreas Kamieniecki
Matka	Katarzyna Pieniążkówna
Żona	Anna Buczacka
Dzieci	Mikołaj, Katarzyna, Anna, Małgorzata

Życiorys

Był synem Henryka Andreasa Kamienieckiego (1430-1488) i Katarzyny Pieniążkównej (c. Mikołaja Pieniążka).

Miał pięciu braci: Mikołaja, Henryka, Stanisława, Klemensa, Marcina i trzy siostry, z których jedna wyszła za Mikołaja Strzyżewskiego.

Jako mąż Anny Buczackiej c. Piotra Buczackiego, w posagu otrzymał dobra Czeszybiesy – klucz w ziemi halickiej.

Król Aleksander nadał mu pokucką wieś Bohorodczany, w 1504 r. - (skonfiskowaną Hryćkowi Krochowieckiemu) wraz z m. Łopatyn z 8 wsiami nad Styrem w 1505 r.

Brał udział w wyprawie mołdawskiej Jana Olbrachta w 1497 r. i brata Mikołaja Kamienieckiego; w 1506 i 1509 r. i rozbił Tatarów budziackich Michała Glińskiego w 1508 r. Zmarł w 50 roku życia w pierwszej połowie 1513 (według jego epitafium w kaplicy p.w. św. Mikołaja w katedrze na Wawelu).

Pozostawił po sobie bezpotomnego syna Mikołaja Kamienieckiego (zm. w 1519 r.) i trzy córki: Katarzynę, Annę i Małgorzatę, które sprzedały Wielopole Skrzyńskie Andrzejowi Czuryle (ok. 1460 – 1534) – burgrabiemu krakowskiemu, kasztelanowi przemyskiemu i stolnikowi.

Bibliografia

• Stanisław Gawęda. Rozwój Latyfundium Kamienieckich… S. 67, [w:] Krosno – studia z dziejów miasta i regionu. T. III, red. Stanisław Cynarski. Kraków, 1995.
• Polski Słownik Biograficzny. T. XI, s. 512.