Jan Woroniecki

Jan Woroniecki (ur. 9 listopada 1944 we Lwowie^[1]) – polski politolog, ekonomista i dyplomata, nauczyciel akademicki, stały przedstawiciel RP przy Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju (OECD).

Jan Woroniecki

Data i miejsce urodzenia	9 listopada 1944 Lwów
Stały przedstawiciel RP przy OECD
Okres	od 1997 do 2001
Poprzednik	Mieczysław Szostak
Następca	Jan Bielawski
Stały przedstawiciel RP przy OECD
Okres	od 2005 do 31 lipca 2010
Poprzednik	Jan Bielawski
Następca	Paweł Wojciechowski
Odznaczenia

Życiorys

Ukończył w 1967 studia ekonomiczne w Szkole Głównej Planowania i Statystyki. Na tej samej uczelni w 1981 uzyskał stopień doktora nauk ekonomicznych^[1]. Habilitował się w 1989 na Wydziale Handlu Zagranicznego SGPiS na podstawie rozprawy zatytułowanej Obcy kapitał w gospodarce radzieckiej: doświadczenia a współczesność. Specjalizuje się w zagadnieniach z zakresu międzynarodowych stosunków gospodarczych, dyplomacji i organizacji międzynarodowych^[2].

W 1967 został zatrudniony w departamencie organizacji międzynarodowych Ministerstwie Spraw Zagranicznych. W latach 1972–1976 był II sekretarzem w przedstawicielstwie PRL przy Biurze ONZ w Genewie. Od 1979 do 1982 pracował jako konsultant kolejno Programu Narodów Zjednoczonych ds. Rozwoju oraz Konferencji Narodów Zjednoczonych ds. Handlu i Rozwoju (UNCTAD). W kolejnych latach był radcą i dyrektorem departamentu w MSZ. W pierwszej połowie lat 90. wykładał na Uniwersytecie Warszawskim. W 1997 objął urząd stałego przedstawiciela RP przy OECD. Po powrocie z placówki w 2001 został starszym radcą w MSZ^[1][3]. Ponownie zajmował stanowisko ambasadora przy Organizacji Współpracy Gospodarczej i Rozwoju w latach 2005–2010^[4][5]. Jako wykładowca akademicki związany ze Społeczną Akademią Nauk w Łodzi^[2]. Członek Polskiego Towarzystwa Współpracy z Klubem Rzymskim^[2].

W 2015 Sąd Najwyższy oddalił jego kasację od prawomocnego wyroku stwierdzającego jego tzw. kłamstwo lustracyjne^[6]

Posługuje się językiem angielskim, francuskim i rosyjskim^[1].

Odznaczenia

Odznaczony Krzyżem Kawalerskim (1996)^[7] oraz Krzyżem Oficerskim (2010)^[8] Orderu Odrodzenia Polski.