Loading AI tools
polski tenisista Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jan Zieliński (ur. 16 listopada 1996 w Warszawie) – polski tenisista, dwukrotny zwycięzca turniejów wielkoszlemowych w grze mieszanej.
Państwo | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Data i miejsce urodzenia |
16 listopada 1996 | |||||||||
Wzrost |
180 cm | |||||||||
Gra |
praworęczny, oburęczny bekhend | |||||||||
Status profesjonalny |
2019 | |||||||||
Zakończenie kariery |
aktywny | |||||||||
Trener | ||||||||||
Gra pojedyncza | ||||||||||
Wygrane turnieje |
0 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
769 (20 września 2021) | |||||||||
Gra podwójna | ||||||||||
Wygrane turnieje |
5 | |||||||||
Najwyżej w rankingu |
7 (19 czerwca 2023) | |||||||||
Australian Open |
F (2023) | |||||||||
Roland Garros |
3R (2022, 2024) | |||||||||
Wimbledon |
3R (2023) | |||||||||
US Open |
QF (2022, 2023) | |||||||||
Gra mieszana | ||||||||||
Wygrane turnieje |
2 | |||||||||
Australian Open |
W (2024) | |||||||||
Roland Garros |
SF (2024) | |||||||||
Wimbledon |
W (2024) | |||||||||
US Open |
1R (2023) | |||||||||
Dorobek medalowy | ||||||||||
|
Reprezentant w Pucharze Davisa, złoty medalista Letnich Igrzysk Olimpijskich Młodzieży 2014, wielokrotny medalista mistrzostw Polski, triumfator Australian Open 2024 i Wimbledon 2024 w grze mieszanej, finalista Australian Open 2023 w grze podwójnej.
W sierpniu 2014, razem z Kamilem Majchrzakiem i Hubertem Hurkaczem zajęli drugie miejsce w drużynowych mistrzostwach Europy juniorów[1][2].
Na igrzyskach olimpijskich młodzieży rozgrywanych w Nankinie zdobył złoty medal w grze mieszanej, występując w parze z Jil Teichmann[3]; w meczu finałowym pokonali miksta Ye Qiuyu–Jumpei Yamasaki 4:6, 6:3, 10–4[4]. W grze podwójnej razem z Kamilem Majchrzakiem zajęli czwarte miejsce[5].
W 2015 roku podczas mistrzostw Polski w zawodach gry mieszanej w parze z Olgą Brózdą wygrali finałowy pojedynek z Igą Odrzywołek i Mikołajem Jędruszczakiem wynikiem 7:6(6), 7:6(5)[6]. Na tych samych zawodach w parze z Jędruszczakiem zwyciężył w konkurencji gry podwójnej, pokonując w meczu mistrzowskim Marcina Gawrona i Adama Majchrowicza 5:7, 7:6(4), 10–3[7].
W 2018 roku został finalistą mistrzostw Polski w konkurencjach gry podwójnej i mieszanej[7]. W 2019 roku wspólnie z Kacprem Żukiem triumfowali w rozgrywkach deblowych podczas narodowych mistrzostw Polski; w meczu finałowym pokonali Pawła Ciasia i Grzegorza Panfila wynikiem 6:4, 6:2[7]. W 2020 roku razem z Kamilem Majchrzakiem zwyciężyli w zawodach deblowych podczas mistrzostw kraju, w spotkaniu mistrzowskim wygrywając 6:3, 6:4 z Kamilem Gajewskim i Dominikiem Nazarukiem[8]. W 2021 roku po raz trzeci w rzędu został mistrzem Polski w grze podwójnej. Tym razem w parze z Szymonem Walkówem pokonali w finale 6:3, 4:6, 10–4 Karola Drzewieckiego i Kacpra Żuka[9]. W lipcu razem z Walkówem osiągnęli finał zawodów cyklu ATP Tour w Gstaad. W tym samym sezonie wygrał pierwszy w swojej karierze turniej rangi ATP Tour w grze podwójnej. Startując w parze z Hubertem Hurkaczem, zwyciężył w turnieju w Metz, w finale pokonując Hugo Nysa i Arthura Rinderknecha 7:5, 6:3.
W 2022 roku razem z Andreą Vavassorim awansowali do meczu mistrzowskiego rozgrywek w Marrakeszu, w którym ulegli 1:6, 5:7 deblowi Rafael Matos–David Vega Hernández. Na mistrzostwach Polski po raz czwarty z rzędu został mistrzem kraju w deblu – razem z Kacprem Żukiem pokonali w finale Szymona Kielana i Filipa Peliwo 6:2, 6:1. Awansował również do meczu o tytuł w singlu, ale przegrał w nim 3:6, 2:6 z Danielem Michalskim[10]. W sierpniu wspólnie z Nysem osiągnęli finał zawodów w Winston-Salem, gdzie przegrali z parą Matthew Ebden–Jamie Murray 4:6, 2:6. W kolejnym miesiącu zawodnicy triumfowali w rozgrywkach w Metzu, w meczu mistrzowskim pokonując Lloyda Glasspoola i Harriego Heliövaarę 7:6(5), 6:4.
W styczniu 2023 roku Zieliński wraz z Nysem awansowali do finału wielkoszlemowego Australian Open. W meczu o tytuł przegrali 4:6, 6:7(4) z Rinkym Hijikatą i Jasonem Kublerem. W maju Polak odniósł pierwszy turniejowy triumf w zawodach rangi ATP Tour Masters 1000, pokonując razem z Nysem w finale zawodów w Rzymie debel Robin Haase–Botic van de Zandschulp 7:5, 6:1.
Podczas Australian Open 2024 wspólnie z Nysem tym razem doszli do ćwierćfinału[11]. Zieliński wystąpił również w grze mieszanej, dobierając się w parę w ostatniej chwili z wielokrotną mistrzynią wielkoszlemową Hsieh Su-wei. W finale po super tie-breaku pokonali triumfatorów Wimbledonu 2021 i 2022, czyli Desirae Krawczyk i Neala Skupskiego 6:7, 6:4, 11–9. Dla Zielińskiego był to pierwszy wielkoszlemowy triumf w karierze. Tajwanka zdobyła z kolei już siódme takie trofeum, ale po raz pierwszy w grze mieszanej[12].
W lipcu 2024 Zieliński ponownie wystąpił z Hsieh Su-wei w grze mieszanej, tym razem podczas Wimbledon 2024. Para dotarła do finału, w którym pokonała 6:4, 6:2 Giulianę Olmos i Santiago Gonzáleza[13].
W karierze zwyciężył w pięciu deblowych turniejach cyklu ATP Tour z jedenastu osiągniętych finałów. Wygrał również pięć turniejów o randze ATP Challenger Tour w grze podwójnej.
Najwyżej sklasyfikowany w rankingu ATP Tour w singlu był na 769. miejscu (20 września 2021), a w deblu na 7. pozycji (19 czerwca 2023).
W, wygrany turniej
F, przegrana w finale
SF, przegrana w półfinale
QF, przegrana w ćwierćfinale
xR, przegrana w x rundzie
Qx, przegrana w x rundzie kwalifikacji
A, brak startu
NH, turniej nie odbył się
Legenda |
---|
Wielki Szlem |
Igrzyska olimpijskie |
Tennis Masters Cup / ATP Finals |
ATP Masters Series / ATP Tour Masters 1000 |
ATP International Series Gold / ATP Tour 500 |
ATP International Series / ATP Tour 250 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Finalista | 1. | 25 lipca 2021 | Gstaad | Ceglana | Szymon Walków | Marc-Andrea Hüsler Dominic Stricker |
1:6, 6:7(7) |
Zwycięzca | 1. | 26 września 2021 | Metz | Twarda (hala) | Hubert Hurkacz | Hugo Nys Arthur Rinderknech |
7:5, 6:3 |
Finalista | 2. | 9 kwietnia 2022 | Marrakesz | Ceglana | Andrea Vavassori | Rafael Matos David Vega Hernández |
1:6, 5:7 |
Finalista | 3. | 27 sierpnia 2022 | Winston-Salem | Twarda | Hugo Nys | Matthew Ebden Jamie Murray |
4:6, 2:6 |
Zwycięzca | 2. | 25 września 2022 | Metz | Twarda (hala) | Hugo Nys | Lloyd Glasspool Harri Heliövaara |
7:6(5), 6:4 |
Finalista | 4. | 28 stycznia 2023 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Hugo Nys | Rinky Hijikata Jason Kubler |
4:6, 6:7(4) |
Zwycięzca | 3. | 21 maja 2023 | Rzym | Ceglana | Hugo Nys | Robin Haase Botic van de Zandschulp |
7:5, 6:1 |
Finalista | 5. | 29 października 2023 | Bazylea | Twarda (hala) | Hugo Nys | Santiago González Édouard Roger-Vasselin |
7:6(8), 6:7(3), 1–10 |
Zwycięzca | 4. | 11 listopada 2023 | Metz | Twarda (hala) | Hugo Nys | Constantin Frantzen Hendrik Jebens |
6:4, 6:4 |
Zwycięzca | 5. | 3 marca 2024 | Acapulco | Twarda | Hugo Nys | Santiago González Neal Skupski |
6:3, 6:2 |
Finalista | 6. | 21 kwietnia 2024 | Barcelona | Ceglana | Hugo Nys | Máximo González Andrés Molteni |
6:4, 4:6, 9–11 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 26 stycznia 2024 | Australian Open, Melbourne | Twarda | Hsieh Su-wei | Desirae Krawczyk Neal Skupski |
6:7(5), 6:4, 11–9 |
Zwycięzca | 2. | 14 lipca 2024 | Wimbledon, Londyn | Trawiasta | Hsieh Su-wei | Giuliana Olmos Santiago González |
6:4, 6:2 |
Końcowy wynik | Nr | Data | Turniej | Nawierzchnia | Partner | Przeciwnicy | Wynik finału |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Zwycięzca | 1. | 26 września 2020 | Sybin | Ceglana | Hunter Reese | Robert Galloway Hans Hach Verdugo |
6:4, 6:2 |
Zwycięzca | 2. | 17 kwietnia 2021 | Split | Ceglana | Szymon Walków | Grégoire Barrère Albano Olivetti |
6:2, 7:5 |
Zwycięzca | 3. | 10 lipca 2021 | Brunszwik | Ceglana | Szymon Walków | Ivan Sabanov Matej Sabanov |
6:4, 4:6, 10–4 |
Zwycięzca | 4. | 14 sierpnia 2021 | Meerbusch | Ceglana | Szymon Walków | Dustin Brown Robin Haase |
6:1, 6:3 |
Zwycięzca | 5. | 12 marca 2022 | Roseto degli Abruzzi | Ceglana | Hugo Nys | Roman Jebavý Philipp Oswald |
7:6(2), 4:6, 10–3 |
Końcowy wynik | Rok | Turniej | Nawierzchnia | Partnerka | Przeciwnicy | Wynik finału |
Złoty medal | 2014 | Nankin | Twarda | Jil Teichmann | Ye Qiuyu Jumpei Yamasaki |
4:6, 6:3, 10–4 |
Syn Doroty i Andrzeja Zielińskich. W listopadzie 2022 oświadczył się Klaudii Kołakowskiej[14]. Obecnie związany z węgierską tenisistką Dalmą Gálfi[15].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.