Jaworzynka Miętusia
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Jaworzynka Miętusia lub Jaworzyna Miętusia – niewielka reglowa polana w polskich Tatrach Zachodnich. Położona na wysokości ok. 1250–1290 m na zboczu ponad górnym końcem Stanikowego Żlebu, pomiędzy Czerwonym Gronikiem a Wyżnim Stanikowym Siodłem. Do 1960 r. stał na niej szałas[1]. Niegdyś polana słynęła z pięknych widoków na Tatry[2]. Jednak jej wierzchołkowe partie zarosły lasem, ponadto zmieniono przebieg szlaku turystycznego i obecnie widoki z polanki są bardzo ograniczone.
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Pasmo | |
Wysokość |
ok. 1250–1290 m n.p.m. |
Zagospodarowanie |
nieużytek |
49°15′56″N 19°53′08″E |
Dawniej polana miała powierzchnię 11,3 ha i wchodziła w skład Hali Miętusiej. Od dawna nieużytkowana zarasta malinami i lasem, do 2004 r. zarosła w ok. 57%. Możliwe, że spotka ją los innych polanek tatrzańskich – zniknie zarośnięta lasem[3]. Nazwa świadczy, że niegdyś w okalającym ją lesie licznie rosły jawory, obecnie są to niemal wyłącznie świerki. Jest to wtórny las, zmieniony wskutek działalności człowieka w Tatrach – wypalania lasów pod tereny pasterskie i wycinania dla potrzeb hutnictwa niegdyś istniejącego w Tatrach[4].