Jeski II
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jeski II (Jaski, Jeska, Jeske, Jeschka) – polski herb szlachecki z nobilitacji - odmiana herbu Półkozic.
W słup w polu prawym, czerwonym ośla głowa na wprost, srebrna; w polu lewym, błękitnym, lew wspięty złoty, trzymający w prawej łapie maczugę.
Labry: z prawej czerwone, podbite srebrem, z lewej błękitne, podbite złotem.
Józef Szymański podaje dwie wersje herbu różniące się od opisywanego drobnym szczegółem - w jednym lew trzyma kolczaste zamknięcie, w drugim, cep[1].
Nadany 29 kwietnia 1630 Andrzejowi i Izraelowi Chone (Choene), adoptowanym przez Mikołaja Wolskiego[2].
Boniecki pisze, że Andrzej i Izrael zostali przypuszczeni do herbu w 1629 przez marszałka wielkiego koronnego Wolskiego, natomiast w 1630 król Zygmunt III przywilejem uznał ich za szlachtę polską i nadał herb odmieniony[3].
Szymański podaje inną datę nadania herbu - 2 marca 1572[1].
Jaski - Jeska - Jeske - Jeski - Jeschka, Kochne.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
