KNM Sleipner (1936)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
KNM Sleipner – norweski torpedowiec z okresu międzywojennego i II wojny światowej, oficjalnie klasyfikowany jako niszczyciel, główny okręt typu Sleipner. Wszedł do służby w 1937 roku; podczas II wojny światowej brał udział w obronie Norwegii, a następnie działał z baz brytyjskich. Był największym okrętem norweskim, jaki przedostał się do Wielkiej Brytanii. Po wojnie służył dalej w marynarce Norwegii, przeklasyfikowany na fregatę, do czasu wycofania w 1956 roku.
„Sleipner” lub bliźniaczy „Æger” przed wojną[uwaga 2] | |
Klasa | |
---|---|
Typ | |
Historia | |
Stocznia |
Główna Stocznia Marynarki, Horten |
Położenie stępki |
1933 |
Wodowanie |
7 maja 1936 |
Norweska KMW | |
Wejście do służby |
1937 |
Wycofanie ze służby |
1956 |
Los okrętu |
złomowany |
Dane taktyczno-techniczne | |
Wyporność |
597 t standard |
Długość |
74,3 m |
Szerokość |
7,8 m |
Zanurzenie |
2,1 m |
Napęd | |
2 turbiny parowe De Laval o mocy łącznej 12 500 KM, 3 kotły parowe Yarrow, 2 śruby | |
Prędkość |
32 w (maks.) |
Zasięg |
3500 Mm przy 15 w |
Uzbrojenie | |
• początkowe: 3 działa 102 mm L/40 (3×I) 1 działko 40 mm plot. 2 wkm 12,7 mm 2 wyrzutnie torped 533 mm (1×II) 2 mbg, bg | |
Załoga |
75 |
Wyporność standardowa okrętu wynosiła 597 tony angielskie, a główne uzbrojenie stanowiły trzy armaty kalibru 102 mm i dwie wyrzutnie torpedowe kalibru 533 mm. Napęd stanowiły turbiny parowe, pozwalające na rozwinięcie prędkości 30 węzłów.