Kaliksta Teano
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kaliksta Teano z Rzewuskich herbu Krzywda (ur. 15 sierpnia 1810 w Opolu Lubelskim, zm. 9 sierpnia 1842 w Castel Gandolfo[1]) – polska pisarka.
Krzywda | |
Rodzina | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia | |
Data i miejsce śmierci | |
Ojciec | |
Matka | |
Mąż |
Michał Anioł Caetani Teano |
Dzieci |
Hersylia, Honoriusz |
Córka Wacława Seweryna Rzewuskiego, podróżnika i orientalisty, i Aleksandry Franciszki Lubomirskiej, córki Aleksandra (zm. 1808), generała majora wojsk francuskich i kasztelana kijowskiego. Siostra Stanisława, badacza literatury i historyka filozofii i Leonsa, publicysty[2]. Kaliksta otrzymała gruntowne wykształcenie, biegle władała 7 językami, m.in. polskim, angielskim, niemieckim, łacińskim, włoskim[2].
29 stycznia 1840 roku poślubiła księcia Michała Anioła Caetani Teano(inne języki) (1804-1882), z małżeństwa urodziło się 2 dzieci: Hersylia (1840-1879) i Honoriusz(inne języki) (1842-1917). Honoriusz został Ministrem Spraw Zagranicznych Królestwa Włoch, a Hersylia(inne języki) została archeolożką i pierwszą kobietą studiującą na Accademia Nazionale dei Lincei(inne języki).[3]
Wydała „Opis Koloseum w Rzymie” (1841), „Polidor”, oraz powieści „Przeszkody”, „Łaska i przeznaczenie”[2].
Kaliksta zmarła nagle w wieku 32 lat w Castel Gandolfo, co zostało odnotowane w nekrologu w Kurierze Warszawskim[4].
Pośmiertne wspomnienie o niej wydał w Warszawie w 1843 roku Andrzej Edward Koźmian – „Wspomnienie o Kaliście z Rzewuskich księżnej Teano”.