Karty niemieckie
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Karty typu niemieckiego – popularna nazwa na talię 24, 32, 36, 40, 48 kart o czterech barwach: Eichel (żołądź), Grün (wino), Herz (czerwień), Schellen (dzwonki).
W każdym kolorze są cztery figury: Daus (tuz), König (król), Ober (wyżnik), Unter (niżnik) oraz blotki: dziesiątka, dziewiątka, ósemka, siódemka i szóstka.
Karty tego wzoru zostały spopularyzowane na terenie Europy Środkowej, gdzie na tyle się przyjęły, że rychło zostały uznane za karty narodowe (w odróżnieniu od kart francuskich) i tradycyjnie nazywane były kartami polskimi, czeskimi, węgierskimi etc. W Polsce obecnie kartami tego typu (talia 32 sztuki) grywa się na Śląsku w skata.
Rozróżnia się ponadto kilka podstawowych wzorów w obrębie kart niemieckich: bawarski, altenburski, frankoński, wirtemberski oraz doppeldeutsch zwany też środkowoeuropejskim; ten ostatni szczególnie popularny jest w Austrii, Czechach, Słowacji, Chorwacji, Słowenii i na Węgrzech.