Kelso (Wielka Brytania)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kelso (gael. Cealsach, scots Kelsae) – miasto w południowo-wschodniej Szkocji (Wielka Brytania), w jednostce administracyjnej Scottish Borders, położone na północnym brzegu rzeki Tweed, naprzeciw ujścia rzeki Teviot[2]. W 2011 roku liczyło 5639 mieszkańców[1].
Kelso i rzeka Tweed | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Kraj | |||
Council area | |||
Populacja (2011) • liczba ludności |
| ||
Nr kierunkowy |
01573 | ||
Kod pocztowy |
TD5 | ||
55°36′00″N 2°25′50″W | |||
| |||
Strona internetowa |
Położone na terenie historycznego hrabstwa Roxburghshire[3], nieopodal granicy angielskiej, w średniowieczu Kelso wielokrotnie cierpiało na skutek konfliktów granicznych. W 1128 roku król Szkocji Dawid I założył tutaj opactwo, które stało się jednym z najpotężniejszych w kraju, zniszczone w rezultacie angielskich najazdów, których kulminacja nastąpiła w 1545 roku. Na przeciwnym brzegu rzeki znajdował się zamek Roxburgh Castle, wraz z położoną u jego podnóża osadą Roxburgh. W 1174 roku zamek poddany został Anglikom, którzy sprawowali nad nim kontrolę niemal nieprzerwanie do 1460 roku, gdy został ostatecznie zdobyty przez Szkotów i rozebrany[2][4].
W 1607 roku ziemie opactwa nabył Robert Ker, którego rodzina – hrabiowie, a następnie książęta Roxburghe, wzniosła tutaj w 1721 roku rezydencję Floors Castle, obecnie największą zamieszkaną posiadłość w Szkocji[2][4].
Zbudowany w 1803 roku przez Johna Rennie'ego most Kelso Bridge nad rzeką Tweed, stał się pierwowzorem dla londyńskiego Waterloo Bridge[2].