Kolonia Mokre (gromada)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Kolonia Mokre – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.
gromada | |||
1954–1972 | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Powiat | |||
Data powstania |
4 października 1954 | ||
Data likwidacji |
1 stycznia 1973 | ||
Siedziba | |||
Szczegółowy podział administracyjny (1954) | |||
| |||
Liczba reprezentantów | |||
| |||
brak współrzędnych |
Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954[1] do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973[2], tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972[3][4].
Gromadę Kolonia Mokre z siedzibą GRN w Kolonii Mokrem (w obecnym brzmieniu Mokre-Kolonia) utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski[3] – w powiecie głubczyckim w woj. opolskim, na mocy uchwały nr VII/19/54 WRN w Opolu z dnia 4 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad[5]: Radynia, Pietrowice i Kolonia Mokre ze zniesionej gminy Mokre oraz Ciermięcice i Braciszów (bez PGR Zalesie) ze zniesionej Zubrzyce w tymże powiecie[6]. Dla gromady[7] ustalono 19 członków gromadzkiej rady narodowej[8].
31 grudnia 1959 do gromady Kolonia Mokre włączono wsie Mokre, Dobieszów i Pielgrzymów ze zniesionej gromady Dobieszów w tymże powiecie[9].
31 grudnia 1961 do gromady Kolonia Mokre włączono obszar zniesionej gromady Krasne Pole oraz wieś Zopowy i PGR Zalesie ze zniesionej gromady Zubrzyce w tymże powiecie[10].
Gromada przetrwała do końca 1972 roku, czyli do kolejnej reformy gminnej[11].