Konstandinos Tsaldaris

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Konstandinos Tsaldaris (gr. Κωνσταντίνος Τσαλδάρης; ur. 1884, zm. 1970) – grecki polityk, premier Grecji od kwietnia 1946 do stycznia 1947 i ponownie między sierpniem a wrześniem 1947.

Quick facts: Data i miejsce urodzenia, Data śmierci,...
Konstandinos Tsaldaris
Κωνσταντίνος Τσαλδάρης
Constantine_Tsaldaris.jpg
Data i miejsce urodzenia

1884
Aleksandria

Data śmierci

1970

Premier Grecji
Okres

od kwiecień 1946
do styczeń 1947

Przynależność polityczna

Partia Ludowa

Poprzednik

Panajotis Pulitsas

Następca

Dimitrios Maksimos

Premier Grecji
Okres

od sierpień 1947
do wrzesień 1947

Przynależność polityczna

Partia Ludowa

Poprzednik

Dimitrios Maksimos

Następca

Temistoklis Sofulis

Close

Pierwszy rząd Tsaldarisa został sformowany po wygranych przez Partię Ludową, na czele której stał[1] wyborach z 31 marca 1946[2], 18 kwietnia 1946[3]. Rojalista i antykomunista, Tsaldaris dążył do wyeliminowania lewicy z życia politycznego Grecji[2], toteż w okresie urzędowania jego gabinetu doszło do ponownego zaostrzenia represji przeciwko byłym partyzantom ELAS (chwilowo ograniczonych przez poprzednika Tsaldarisa – Temistoklisa Sofulisa[3]). Jego rząd popierany był przez Wielką Brytanię[4]. W polityce zagranicznej domagał się koncesji terytorialnych na rzecz Grecji ze strony Bułgarii i Albanii oraz przyłączenia do Grecji Dodekanezu – jedynie w odniesieniu do tego terytorium odniósł sukces[5]. Wielokrotnie zabiegał o amerykańską pomoc dla Grecji, twierdząc, że kraj jest bezpośrednio zagrożony komunizmem, a cała jego struktura społeczna nie przetrwa bez zagranicznego wsparcia[6].

W ocenie Clogga rząd Tsaldarisa przyczynił się do pogłębienia podziałów funkcjonujących w społeczeństwie greckim, marnując ostatnią szansę na zapobiegnięcie wojnie domowej[7].

Tsaldaris musiał odejść z urzędu premiera za sprawą nacisków amerykańskich, wchodząc następnie w skład nowego rządu Sofulisa jako minister spraw zagranicznych[2]. Po raz drugi stanął na czele rządu w sierpniu 1947 i był premierem do września tego samego roku[8].