Kościoły Chrystusowe
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościoły Chrystusowe – nurt chrześcijaństwa zaliczany do ewangelikalizmu powstały w czasie drugiego wielkiego przebudzenia w Ameryce w XIX wieku. Nurt wywodzi się z Ruchu Odnowy (Restoration Movement) którego głównymi działaczami byli Barton W. Stone oraz Thomas Campbell.
Klasyfikacja systematyczna wyznania | |||||||||
Chrześcijaństwo └ Protestantyzm └ Ewangelikalizm | |||||||||
|
Barton W. Stone oraz Thomas Campbell byli pastorami kościołów prezbiteriańskich. Ich zamierzeniem nie było tworzenie nowego wyznania, lecz przywrócenie jedności wśród chrześcijan poprzez odrzucenie wszelkich denominacyjnych wyróżników i powrót do prostoty Kościoła Nowego Testamentu[1].
W Stanach Zjednoczonych i Kanadzie można wyróżnić trzy nurty ruchu zapoczątkowanego przez Stone’a i Campbella:[2]
Najczęstsze nazwy używane przez Kościoły tego ruchu to Uczniowie Chrystusa, Społeczność Chrystusowa lub Kościół Chrystusowy. Ruch ten często nazywa się również Ruchem Stone’a-Campbella od nazwisk jego twórców, inną nazwą stosowaną na wiernych Kościołów Chrystusowych są campbellici.
Ruch silnie akcentuje kongregacjonalny ustrój kościołów, często ograniczając do minimum lub całkowicie rezygnując z jakichkolwiek władz centralnych, ponadzborowych, dlatego też nie istnieje żadne wyznanie wiary czy księga symboliczna będąca podstawą dla całego ruchu. Niemniej jednak podstawowe założenia i cel ruchu zawarty został w ogłoszonym przez Campbella dokumencie „Deklaracja i wezwanie”.
Wspólne dla całego ruchu są na ogół następujące praktyki:[3]
W Polsce ruch ten obejmuje trzy wspólnoty wyznaniowe:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.