Kościuszkowski Obóz Szkolny Saperów
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościuszkowski Obóz Szkolny Saperów (KOSSap.[1]) – ośrodek szkolenia saperów Wojska Polskiego II RP.
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie |
1919 |
| Rozformowanie |
1922 |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
ppłk Jerzy Solecki |
| Ostatni |
płk inż. Jan Świszczowski |
| Organizacja | |
| Dyslokacja | |
| Rodzaj sił zbrojnych | |
| Rodzaj wojsk | |
W pierwszych latach po I wojnie światowej trzon kadry w wojskach saperskich stanowili oficerowie narodowości polskiej z trzech armii zaborczych oraz oficerowie organizacji niepodległościowych. W celu uzupełniania kadry saperskiej i tworzenia nowej kadry dla uzupełnienia jednostek, stworzono szkoły kształcące oficerów i podoficerów.
W latach 1918–1922 kształcono oficerów do jednostek saperskich w Obozie Szkolnym Saperów, zwanym też Kościuszkowskim Obozem Szkolnym Saperów zlokalizowanym w Warszawie na Powązkach. Obóz powstał w 24 września 1919 jako centralny ośrodek szkolenia wojsk saperskich[3][4], szkolenie rozpoczął na bazie kadry kompanii szkolnej byłej Oficerskiej Szkoły Inżynierii Armii Polskiej we Francji. Dowódcą kompanii był mjr Marceli Zieliński. Dowódcy OSS podlegały Szkoła Podchorążych Saperów, Szkoła Podoficerów Saperów Instruktorów, Kursy dla oficerów i podoficerów kompanii i szwadronów technicznych oraz kompania sztabowa.
Zadaniem OSS było kształcenie oficerów saperów w 5-miesięcznym cyklu szkolenia, a podoficerów w 3-miesięcznym cyklu. Programy kursów podchorążych obejmowały: fortyfikację polową i stałą, mosty, minerstwo, zasady statyki i wytrzymałości materiałów, łączność, taktyka, przeprawy, silniki parowe i spalinowe, administrację i rachunkowość, organizację tyłów.
Po przejściu w 1922 Wojska Polskiego na stronę pokojową, przyjęto zasadę tworzenia szkół oficerskich dla poszczególnych rodzajów broni. W lipcu 1922 na bazie Obozu Szkolnego Saperów sformowano Główną Szkołę Artylerii i Inżynierii. Ze szkolenia wyłączono z Ośrodka szkolenie podchorążych.
10 czerwca 1925 na poligonie ćwiczebnym 2 pułku saperów kolejowych w Jabłonnie została przeprowadzona próba obciążeniowa kolejowego mostu składanego systemu Roth-Wagnera o długości 46,5 m. Do budowy mostu zostały po raz pierwszy wykorzystane elementy wykonane w Polsce przez firmy: „Królewska Huta”, „K. Rudzki i S-ka”, „A. Alscher i Spółka” i inne. Do próby obciążeniowej zostały wykorzystane dwa parowozy Tr21. Kierownikiem budowy mostu był kapitan inżynier Leopold Górka, wykładowca budowy mostów w Obozie Szkolnym Saperów[5].
OSS rozwiązano w 1926, a opierając się na jego kadrze sformowano Batalion Szkolny Saperów w Modlinie.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
