Loading AI tools
polski nauczyciel i krajoznawca Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Leopold Węgrzynowicz (ur. 19 września 1881 w Tuchowie, zm. 11 sierpnia 1960 w Dobrej koło Limanowej) – polski nauczyciel i krajoznawca, propagator krajoznawstwa wśród młodzieży, publicysta krajoznawczy.
Zarząd wileńskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego w 1928. Członkowie zarządu. Widoczni m.in.: wiceprzewodniczący Bronisław Zapaśnik (1. z lewej), sekretarz Zofia Kiewlicz przewodniczący profesor Kazimierz Sławiński (z brodą), profesor Leopold Węgrzynowicz (3. z prawej), inspektor Policji Państwowej Bronisław Praszałowicz (w mundurze). | |
Data i miejsce urodzenia |
19 września 1881 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
11 sierpnia 1960 |
Zawód, zajęcie |
nauczyciel, krajoznawca, publicysta |
Odznaczenia | |
Był synem Jakuba i Heleny Węgrzynowiczów, jednym z pięcioro rodzeństwa i jednym z trzech synów, którzy przeżyli. Wkrótce po jego urodzeniu rodzina przeprowadziła się do Dobrej koło Limanowej (jego ojciec był tam kierownikiem poczty). W 1892 ukończył szkołę podstawową, a potem uczęszczał do Gimnazjum Wyższego w Nowym Sączu (obecne I LO). W tym czasie odbywał wędrówki w Beskidy i uczył się fotografowania. W 1900 zdał maturę, a potem rozpoczął studia matematyczno-fizyczne na Uniwersytecie Jagiellońskim. Działał w stowarzyszeniu Eleusis[1][2].
W latach 1906–1908 pracował w bibliotece Towarzystwa Uniwersytetu Ludowego w Krakowie, a w 1909 był starszym prefektem Bursy Urzędników Prywatnych we Lwowie. W 1909 rozpoczął zatrudnienie jako nauczyciel szkoły średniej w Kutach, a potem pracował w Borszczowie[1][2][3].
W latach 1914–1916 służył w wojsku austriackim, a potem podjął obowiązki nauczyciela gimnazjalnego w Stryju, które następnie kontynuował w Nowym Targu. 1 stycznia 1919 rozpoczął pracę w Filii Gimnazjum św. Jacka (późniejsze VII Gimnazjum im. Adama Mickiewicza) w Krakowie, gdzie w pełni rozwinął pasję krajoznawczą. Od 1917 do 1920 był komendantem hufca harcerskiego w Krakowie. W 1919 został członkiem Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego. Został mianowany przewodniczącym komisji do spraw młodzieży. Rozwijał od tego momentu działalność popularnonaukową w młodzieżowych kołach krajoznawczych. Od 1920 redagował pismo krajoznawcze dla młodzieży „Orli Lot”. Był organizatorem wycieczek, obozów, kursów, czy ekspozycji poświęconych tematyce krajoznawczej. W 1927 został przewodniczącym nowo powstałej Komisji Kół Krajoznawczych Młodzieży Szkolnej Rady Głównej Polskiego Towarzystwa Krajoznawczego, a także członkiem Komisji Etnograficznej Polskiej Akademii Umiejętności[1][2].
W czasie okupacji niemieckiej kontynuował zajęcia z młodzieżą. W 1947 został ponownie redaktorem naczelnym Orlego Lotu. Od 1948 był honorowym członkiem Polskiego Towarzystwa Ludoznawczego. W 1950 przeszedł przymusowo na emeryturę i powrócił do Dobrej. Po 1956, w czasie odwilży, zaapelował do nauczycieli o rozwijanie pracy krajoznawczej z młodzieżą. W 1956 został powołany przez Ministerstwo Oświaty i Wychowania na przewodniczącego Centralnej Komisji do Spraw Krajoznawstwa i Turystyki Szkolnej. Współdziałał z czasopismami „Poznaj swój kraj” i „Ziemia”[1][2].
Pozyskiwany w trakcie swoich licznych wyjazdów naukowych materiał fotograficzny, obok zebranych obiektów związanych z kulturą Huculszczyzny, Podola i Beskidów, przekazywał do Muzeum Etnograficznego w Krakowie, gdzie znajduje się do dziś[3].
Zmarł i został pochowany w Dobrej koło Limanowej[1].
W roku 1922 ożenił się z Karoliną Klimaszewską, która była wdową po Augustynie Klimaszewskim, profesorze gimnazjalnym[1].
Odznaczenia:
W 1969 Szkoła Podstawowa w Dobrej otrzymała jego imię. Ogólnopolski Rajd SKKT – PTTK nazwany został jego imieniem. Na jego domu rodzinnym, w setną rocznicę urodzin, Towarzystwo Miłośników Ziemi Limanowskiej umieściło pamiątkową tablicę, w uznaniu dla dokumentowania kultury ludowej Beskidu Wyspowego[1][3][4]. Komisja Turystyki Górskiej Zarządu Głównego PTTK nadała jego imię zielonemu szlakowi pieszemu z Dobrej do Łukowicy w Beskidzie Wyspowym[4].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.