Maria von Linden
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Maria von Linden (ur. 18 lipca 1869 na zamku Burgberg, powiat Heidenheim, zm. 25 sierpnia 1936 w Schaan w Liechtensteinie) – niemiecka zoolog, pierwsza kobieta studiująca na uniwersytecie w Tybindze i pierwsza kobieta w Niemczech, której nadano tytuł naukowy profesora (1910).
 | |
| Data i miejsce urodzenia |
18 lipca 1869 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Zawód, zajęcie | |
| Tytuł naukowy | |
| Alma Mater | |
Maria von Linden pochodziła z rodziny szlacheckiej, urodziła się 18 lipca 1869 roku w rodzinnym zamku Burgberg[1]. Pierwsze nauki pobierała prywatnie w domu, później uczęszczała do szkoły dla dziewcząt w Karlsruhe (1883–1887)[1]. Po powrocie do domu dokonała pierwszego odkrycia mineralogicznego i napisała artykuł na temat osadów kredowych w rzece Hürbe, który został odczytany na spotkaniu stowarzyszenia geologicznego w Karlsruhe przez mężczyznę[2].
W XIX wieku kobiety nie mogły kształcić się w uczelniach wyższych ani w Badenii, ani w Wirtembergii[3]. W 1888 roku w sprawie jej dalszej edukacji interweniował w ministerstwie edukacji wuj Joseph von Linden (1804–1895), sprawujący funkcję ministra spraw wewnętrznych w rządzie Wirtembergii[2]. Von Linden miała otrzymać miejsce na studiach na uniwersytecie w Tybindze. Wymagany egzamin maturalny zdała eksternistycznie w gimnazjum chłopięcym w Stuttgarcie w 1891 roku, a wiosną następnego roku wystąpiła do uczelni o zezwolenie na naukę, a senat uniwersytetu przychylił się do jej prośby[2].
W 1893 roku von Linden rozpoczęła studia w zakresie matematyki, chemii, zoologii i fizjologii[2]. Po śmierci ojca w 1894 roku, by ukończyć naukę, otrzymała stypendium naukowe ufundowane przez niemiecki ruch feministyczny (Allgemeiner Deutscher Frauenverein), którego przywódczyni Mathilde Weber (1829–1901) wspierała starania von Linden w uzyskaniu wyższego wykształcenia[2]. W 1896 roku obroniła doktorat Die Entwicklung der Zeichnung und der Skulptur der Gehäuseschnecken des Meeres, a jej promotorem był Theodor Eimer[2]. Von Linden została na uczelni i pracowała jako asystentka Eimera do jego śmierci w 1898 roku[2]. W 1899 roku została asystentką Huberta Ludwiga (1852–1913) w Instytucie Higieny na uniwersytecie w Bonn[3], a w 1908 roku objęła kierownictwo nowo powstałego Instytutu Parazytologii[2]. Ministerstwo edukacji nie wydało jej jednak zezwolenia na prowadzenie działalności pedagogicznej i nie mogła nauczać studentów[2]. W 1910 roku uzyskała jako pierwsza kobieta w Niemczech tytuł naukowy profesora, jednakże bez prawa do prowadzenia zajęć dydaktycznych[2]. Jej wynagrodzenie było dużo niższe niż pensje innych profesorów i dopiero w 1920 roku otrzymała podwyżkę, która pozwoliła jej na samodzielne utrzymanie[3].
Odkryła antyseptyczne właściwości miedzi, jej odkrycie zostało opatentowane i wykorzystane przy produkcji sterylnych bandaży oraz opatrunków[2]. Jej zainteresowania naukowe skupiły się na chorobach płuc. Do leczenia gruźlicy chciała stosować miedź[2].
Po przejęciu władzy w Niemczech przez narodowych socjalistów musiała odejść z uczelni[2] – została odesłana na wcześniejszą emeryturę[3]. Von Linden była przeciwna ideologii narodowosocjalistycznej i zaangażowała się w pomoc przy wyjeździe do Norwegii rodziny fizyka żydowskiego pochodzenia Heinricha Hertza (1857–1894), u której mieszkała w Bonn[3].
Z powodu problemów finansowych sprzedała rodzinny zamek i przeniosła się do Liechtensteinu, gdzie zmarła na zapalenie płuc w 1936 roku[2].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
