Marjo Matikainen-Kallström

Marjo Tuulevi Matikainen-Kallström (ur. 3 lutego 1965 w Lohja) – fińska biegaczka narciarska i polityk.

Marjo Matikainen-Kallström

Data i miejsce urodzenia	3 lutego 1965 Lohja
Klub	Espoon Hiihtoseura
Wzrost	174 cm
Debiut w PŚ	13 grudnia 1984, Val di Sole (19. miejsce – 5 km)
Pierwsze punkty w PŚ	23 lutego 1985, Syktywkar (14. miejsce – 20 km)
Pierwsze podium w PŚ	7 grudnia 1985, Labrador City (1. miejsce – 5 km)
Dorobek medalowy
Reprezentacja  Finlandia Igrzyska olimpijskie złoto Calgary 1988 biegi narciarskie ( bieg na 5 km brąz Sarajewo 1984 biegi narciarskie (sztafeta 4 × 5 km) brąz Calgary 1988 biegi narciarskie ( bieg na 10 km) brąz Calgary 1988 biegi narciarskie (sztafeta 4 × 5 km) Mistrzostwa świata złoto Oberstdorf 1987 bieg na 5 km złoto Lahti 1989 bieg na 15 km złoto Lahti 1989 sztafeta 4 × 5 km srebro Oberstdorf 1987 bieg na 10 km srebro Lahti 1989 bieg na 10 km st. dow. brąz Lahti 1989 bieg na 10 km st. klas. brąz Lahti 1989 bieg na 30 km Mistrzostwa świata juniorów złoto Kuopio 1983 sztafeta 3 × 5 km srebro Murau 1982 sztafeta 3 × 5 km Puchar Świata Kryształowa kula 1985/1986 Kryształowa kula 1986/1987 Kryształowa kula 1987/1988 Zakończenie kariery: 1989

Czterokrotna medalistka olimpijska, siedmiokrotna medalistka mistrzostw świata oraz trzykrotna zdobywczyni Pucharu Świata. Jedna z dwóch biegaczek narciarskich (obok Justyny Kowalczyk), które zdobywały kryształową kulę trzy razy z rzędu. Po zakończeniu kariery sportowej zajęła się działalnością polityczną jako parlamentarzystka krajowa i europejska.

Kariera sportowa

W Pucharze Świata w biegach narciarskich zadebiutowała w sezonie 1984/1985. Ani razu nie stanęła wówczas na podium, ale parę razy zdobyła punkty, co pozwoliło jej zająć 36. miejsce w klasyfikacji generalnej. Pierwszy raz na podium zawodów PŚ stanęła 7 grudnia 1985 w kanadyjskim Labrador City, gdzie wygrała bieg na 5 km techniką dowolną. Łącznie 15 razy stawała na podium zawodów Pucharu Świata, w tym 7 razy zwyciężała. Najlepsze wyniki osiągała w sezonach 1985/1986, 1986/1987 i 1987/1988, kiedy to wygrywała w klasyfikacji generalnej.

Igrzyska olimpijskie w Sarajewie w 1984 były jej olimpijskim debiutem. Zajęła tam 22. miejsce w biegu na 5 km techniką klasyczną. Ponadto Finki w składzie Pirkko Määttä, Eija Hyytiäinen, Marjo Matikainen i Marja-Liisa Hämäläinen zdobyły brązowy medal w sztafecie 4 × 5 km. Największe sukcesy odniosła jednak na igrzyskach olimpijskich w Calgary. Zdobyła medale w czterech z pięciu konkurencji, w których startowała. Została mistrzynią olimpijską w biegu na 5 km techniką klasyczną. Zdobyła także drugi brązowy medal w sztafecie, w której obok niej pobiegły Pirkko Määttä, Marja-Liisa Kirvesniemi-Hämäläinen i Jaana Savolainen. Brązowy medal wywalczyła również w biegu na 10 km stylem klasycznym, w którym lepsze okazały się tylko dwie reprezentantki ZSRR: zwyciężczyni Vida Vencienė oraz druga na mecie Raisa Smietanina. Zajęła także 12. miejsce w biegu na 20 km techniką dowolną. Na późniejszych igrzyskach już nie startowała.

W 1987 wystartowała na mistrzostwach świata w Oberstdorfie. Zdobyła tam złoty medal w biegu na 5 km techniką klasyczną i srebrny w biegu na 10 km stylem klasycznym, w którym wyprzedziła ją Norweżka Anne Jahren. Na tych samych mistrzostwach zajęła także 4. miejsce w biegu na 20 km techniką dowolną. Mistrzostwa świata w Lahti w 1989 były najlepszymi i zarazem ostatnimi w jej karierze. Uzyskała tam medale we wszystkich pięciu konkurencjach. Finki w tym samym składzie co na igrzyskach w Calgary zdobyły złoty medal w sztafecie. Ponadto zdobyła indywidualnie złoty medal w biegu na 15 km techniką klasyczną, srebrny w biegu na 10 km techniką dowolną (wygrała radziecka biegaczka Jelena Välbe) oraz brązowe medale w biegach na 10 km techniką klasyczną oraz 30 km techniką dowolną.

Podczas mistrzostw świata juniorów w Murau w 1982 zdobyła srebrny medal w sztafecie, a w biegu na 5 km była czternasta^[1]. Na rozgrywanych rok później mistrzostwach świata juniorów w Kuopio zwyciężyła w sztafecie, a na 5 km była czwarta^[2]. Startowała także podczas mistrzostw świata juniorów w Trondheim w 1984, gdzie była piąta w sztafecie i siódma w biegu na 10 km^[3].

W 1986, 1987 i 1989 była wyróżniana tytułem sportowca roku w Finlandii.

Działalność zawodowa i polityczna

W 1992 ukończyła studia z zakresu nauk technicznych na Technicznym Uniwersytecie Helsińskim. W latach 1989–1996 pracowała w różnych przedsiębiorstwach przemysłowych.

W latach 1996–2004 przez dwie kadencje sprawowała mandat posłanki do Parlamentu Europejskiego. Zasiadała we frakcji Europejskiej Partii Ludowej^[4].

W 2003 została po raz pierwszy wybrana w skład Eduskunty z listy Partii Koalicji Narodowej w okręgu Uusimaa, objęła go rok później po odejściu z Europarlamentu. W wyborach w 2007 i 2011 uzyskiwała reelekcję.

Osiągnięcia

Igrzyska olimpijskie

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
22.	12 lutego	1984	Sarajewo	5 km stylem klasycznym	17:04,0	+1:17,6	Marja-Liisa Hämälainen
3.	15 lutego	1984	Sarajewo	Sztafeta 4 × 5 km[5]	1:06:49,7	+4:22,6	Norwegia
3.	14 lutego	1988	Calgary	10 km stylem klasycznym	30:08,3	+12,2	Vida Vencienė
1.	17 lutego	1988	Calgary	5 km stylem klasycznym	15:04,0	–	–
3.	21 lutego	1988	Calgary	Sztafeta 4 × 5 km[6]	59:51,1	+2:02,7	ZSRR
12.	25 lutego	1988	Calgary	20 km stylem dowolnym	55:33,6	+2:57,1	Tamara Tichonowa

Mistrzostwa świata

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Czas biegu	Strata	Zwyciężczyni
2.	13 lutego	1987	Oberstdorf	10 km stylem klasycznym	31:49,5	+0,8	Anne Jahren
1.	16 lutego	1987	Oberstdorf	5 km stylem klasycznym	14:45,7	–	–
6.	18 lutego	1987	Oberstdorf	Sztafeta 4 × 5 km[7]	58:08,8	+2:13,2	ZSRR
4.	20 lutego	1987	Oberstdorf	20 km stylem dowolnym	57:20,5	+1:13,7	Marie-Helene Westin
3.	17 lutego	1989	Lahti	10 km stylem klasycznym	29:19,0	+53,9	Larisa Łazutina
2.	19 lutego	1989	Lahti	10 km stylem dowolnym	27:04,5	+32,2	Jelena Välbe
1.	21 lutego	1989	Lahti	15 km stylem klasycznym	47:46,6	–	–
1.	23 lutego	1989	Lahti	Sztafeta 4 × 5 km[8]	54:49,8	–	–
3.	25 lutego	1989	Lahti	30 km stylem dowolnym	1:29:59,7	+30,9	Jelena Välbe

Mistrzostwa świata juniorów

Miejsce	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Wynik	Strata	Zwyciężczyni
14.	? marca	1982	Murau	5 km stylem klasycznym	14:07,4	+45,5	Hanne Krogstad
2.	? marca	1982	Murau	Sztafeta 3 × 5 km[9]	46:25,3	+8,9	Norwegia
4.	11 marca	1983	Kuopio	5 km stylem klasycznym	14:29,5	+9,0	Swietłana Sacharowa
1.	? marca	1983	Kuopio	Sztafeta 3 × 5 km[10]	44:49,0	–	–
7.	3 lutego	1984	Trondheim	10 km stylem klasycznym	32:48,5	+52,5	Swietłana Sacharowa
5.	5 lutego	1984	Trondheim	Sztafeta 3 × 5 km[11]	52:27,8	+1:53,6	Norwegia

Puchar Świata

Miejsca w klasyfikacji generalnej

• sezon 1984/1985: 36.
• sezon 1985/1986: 1.
• sezon 1986/1987: 1.
• sezon 1987/1988: 1.
• sezon 1988/1989: 11.

Zwycięstwa w zawodach

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja
1.	7 grudnia	1985	Labrador City	5 km stylem dowolnym
2.	2 marca	1986	Lahti	5 km stylem klasycznym
3.	16 lutego	1987	Oberstdorf	5 km stylem klasycznym
4.	28 lutego	1987	Lahti	5 km stylem dowolnym
5.	15 marca	1987	Kawgołowo	10 km stylem klasycznym
6.	17 lutego	1988	Calgary	5 km stylem klasycznym
7.	17 marca	1988	Oslo	30 km stylem klasycznym

Miejsca na podium

Nr	Dzień	Rok	Miejscowość	Konkurencja	Miejsce	Zwycięzca
1.	7 grudnia	1985	Labrador City	5 km stylem dowolnym	1	–
2.	13 grudnia	1985	Biwabik	10 km stylem klasycznym	3	Britt Pettersen
3.	2 marca	1986	Lahti	5 km stylem klasycznym	1	–
4.	8 marca	1986	Falun	30 km stylem klasycznym	2	Britt Pettersen
5.	13 lutego	1987	Oberstdorf	10 km stylem klasycznym	2	Anne Jahren
6.	16 lutego	1987	Oberstdorf	5 km stylem klasycznym	1	–
7.	28 lutego	1987	Lahti	5 km stylem dowolnym	1	–
8.	7 marca	1987	Falun	30 km stylem dowolnym	2	Anette Bøe
9.	15 marca	1987	Kawgołowo	10 km stylem klasycznym	1	–
10.	14 lutego	1988	Calgary	10 stylem klasycznym	3	Vida Vencienė
11.	17 lutego	1988	Calgary	5 km stylem klasycznym	1	–
12.	17 marca	1988	Oslo	30 km stylem klasycznym	1	–
13.	17 lutego	1989	Lahti	10 km stylem klasycznym	3	Larisa Łazutina
14.	19 lutego	1989	Lahti	10 km stylem dowolnym	2	Jelena Välbe
15.	25 lutego	1989	Lahti	30 km stylem dowolnym	3	Jelena Välbe