Mercedes D.I
niemiecki rzędowy silnik lotniczy / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mercedes D.I (E6F) – sześciocylindrowy, rzędowy, chłodzony cieczą tłokowy silnik lotniczy o mocy 74 kW (100 KM), opracowany w 1913 roku przez niemieckie zakłady Daimler. Używany był m.in. do napędu samolotów LVG B.I, Albatros B.I czy Albatros B.II. Dalszy rozwój konstrukcji doprowadził do powstania dysponującego większą mocą silnika Mercedes D.II.
Szybkie fakty Typ, Kraj pochodzenia ...
Podobny do D.I silnik Mercedes F-1246 z 1912 roku ze zbiorów Muzeum Lotnictwa Polskiego w Krakowie | |
Dane podstawowe | |
Typ | |
---|---|
Kraj pochodzenia | |
Producent | |
Zastosowanie |
samoloty myśliwskie, |
Rozwinięto w model | |
Dane techniczne | |
Liczba cylindrów |
6 |
Średnica cylindra |
120 mm |
Skok tłoka |
140 mm |
Objętość skokowa |
9,48 dm³ |
Masa |
190 kg |
Komponenty | |
Układ rozrządu | |
Układ paliwowy | |
Układ chłodzenia |
cieczą |
Osiągi | |
Moc | |
Jednostkowe zużycie paliwa |
0,24 kg/KM/h |
Zamknij