Michele Santoro

Michele Santoro (ur. 2 lipca 1951 w Salerno) – włoski dziennikarz, prezenter telewizyjny, poseł do Parlamentu Europejskiego VI kadencji.

Michele Santoro

Data i miejsce urodzenia	2 lipca 1951 Salerno

Życiorys

Ukończył studia filozoficzne. Karierę dziennikarską rozpoczął jako redaktor w regionalnym piśmie „La Voce della Campania”, powiązanym z Włoską Partią Komunistyczną. Współpracował także z innymi czasopismami, w tym z „L'Unità”, oficjalnym organem prasowym komunistów. Później pracował jako dziennikarz radiowy.

Na początku lat 80. został pracownikiem RAI. Zaczynał jako korespondent zagraniczny w dzienniku TG3 nadawanym w Rai 3, później zajmował się m.in. produkcją magazynów. Popularność przyniosły mu prowadzone od 1987 programy publicystyczno-dziennikarskie (Samarcanda, Il rosso e il nero i Temporeale), częściowo emitowane w okresie afer korupcyjnych (tzw. Tangentopoli). W 1996 przeniósł się do prywatnego koncernu medialnego Mediaset, kontrolowanego przez rodzinę Berlusconich. Prowadził program Moby Dick w Italia 1. W 1999 wrócił do RAI, był gospodarzem kolejnych programów w tym Sciuscià.

Michele Santoro w swoich programach jawił się jako zagorzały oponent Silvia Berlusconiego. Po wygraniu przez centroprawicę wyborów parlamentarnych w 2001, rok później nowe władze RAI nie przedłużyły z nim kontraktu. Uznano to za efekt tzw. edyktu bułgarskiego, wypowiedzi premiera Silvia Berlusconiego, który w trakcie wizyty w Sofii publicznie stwierdził, iż satyryk Daniele Luttazzi, a także dziennikarze Michele Santoro i Enzo Biagi wykorzystali telewizję publiczną dla prywatnych celów, czym powinny się zająć władze RAI^[1][2].

W wyborach w 2004 uzyskał mandat posła do Parlamentu Europejskiego z ramienia Drzewa Oliwnego (jako bezpartyjny kandydat popierany przez Demokratów Lewicy). W swoim okręgu wyborczym uzyskał więcej głosów niż premier Silvio Berlusconi (tradycyjnie otwierający wszystkie regionalne listy do Europarlamentu). Był m.in. członkiem Grupy Socjalistycznej oraz Komisji Wolności Obywatelskich, Sprawiedliwości i Spraw Wewnętrznych^[3].

Mandat w PE złożył jesienią 2005, wcześniej na mocy orzeczenia sądu został przywrócony do pracy w RAI. Wystąpił w show Rockpolitik, prowadzonym przez Adriana Celentano, w którym wypowiadał się na temat cenzury w mediach^[4]. Od 2006 w Rai 2 prowadził program AnnoZero, talk-show, którego uczestnicy z reguły krytykowali Silvia Berlusconiego. W 2010 Michele Santoro zdecydował się na odejście z RAI, otrzymując odprawę w wysokości 7 mln euro, której wysokość wywołała krytykę w środowiskach dziennikarskich i politycznym^[5].

Przypisy

1. Il premier: „Via dalla Rai Santoro, Biagi e Luttazzi”. la Repubblica.it, 22 kwietnia 2002. [dostęp 2010-10-21]. (wł.).
2. Jolanta Berent: Burleska z Berlusconim. polityka.pl, 11 lutego 2006. [dostęp 2010-10-21].
3. Profil na stronie Parlamentu Europejskiego. [dostęp 2010-10-21].
4. Santoro si dimette da Strasburgo stasera sarà ospite di Celentano. la Repubblica.it, 19 października 2005. [dostęp 2010-10-21]. (wł.).
5. Włosi oburzeni gigantyczną odprawą dla dziennikarza RAI. gazeta.pl, 20 maja 2010. [dostęp 2010-10-21].

Bibliografia

• Nota biograficzna na stronie prywatnej. [dostęp 2010-10-21]. (wł.).

Kontrola autorytatywna (osoba):

• ISNI: 0000000078703575
• VIAF: 18971970
• LCCN: n97105945
• GND: 128579234
• SBN: MILV226943
• Open Library: OL417273A

Encyklopedie internetowe:

• Treccani: michele-santoro