Loading AI tools
pułkownik wojsk Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, topograf, architekt, autor książek z dziedziny budownictwa, malarz, litograf Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Mikołaj Rouget (ur. 25 marca 1782 w Warszawie, zm. 24 maja 1847 tamże) – polski pułkownik wojsk Księstwa Warszawskiego i Królestwa Polskiego, topograf, architekt, autor książek z dziedziny budownictwa, malarz, litograf.
pułkownik | |
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Przebieg służby | |
Lata służby |
15 grudnia 1806-1835 |
Siły zbrojne |
Wielka Armia, |
Jednostki |
I Korpus Jazdy Odwodowej, 2 Dywizja (Księstwo Warszawskie), Szkoła Aplikacyjna Artylerii i Inżynierów, Biuro Topograficzne |
Stanowiska |
poddyrektor i komendant szkoły, szef Biura Topograficznego |
Główne wojny i bitwy | |
Odznaczenia | |
Urodził się w Warszawie 25 marca 1782 w rodzinie Mikołaja i jego żony Magdaleny z d. Kankfus. Ojciec jego miał pochodzenie francuskie i prowadził w Warszawie pensję dla chłopców. Początkowe nauki pobierał prywatnie. Kształcił się w prywatnie w szkole malarsko-rysunkowej Mikołaja Kajsera oraz u miniaturzysty Karola Bechona.
W 1806 wstąpił do armii francuskiej i w kampanii 1806/07 w stopniu porucznika był w sztabie marszałka Murata i brał udział w bitwie pod Pułtuskiem. W 1807 awansował do stopnia kapitana i wstąpił do korpusu inżynierów wojsk Księstwa Warszawskiego i przydzielony był do Legii gen. Zajączka. W kwietniu 1809 został mianowany poddyrektorem w korpusie inżynierów i komendantem Szkoły Aplikacyjnej Artylerii i Inżynierów.
W 1812 kierował przebudową zamku biskupiego w Opatówku według własnego projektu na siedzibę dla generała Zajączka oraz został odznaczony Złotym Krzyżem Orderu Virtuti Militari. W 1813 wraz z wycofującymi się wojskami Wielkiej Armii przedostał się do Niemiec i objął stanowisko komendanta inżynierów w Magdeburgu biorąc udział w jego obronie w czasie oblężenie w 1813–1814.
W 1815 powrócił do kraju, w styczniu otrzymał awans do stopnia majora a w czerwcu otrzymał stopień podpułkownika i objął stanowisko szefa Biura Topograficznego. W 1820 z powodu utraty słuchu został przeniesiony do kompanii weteranów i otrzymał awans do stopnia pułkownika. W 1827 został nagrodzony brylantowym pierścieniem a w 1830 otrzymał Znak Honorowy za 20 lat nieskazitelnej służby.
Nie brał udziału w powstaniu listopadowym z powodu podeszłego wieku jak i stanu zdrowia. W 1835 przeszedł na emeryturę. W 1836 otrzymał tytuł szlachecki z herbem Krzyżowiec.
Żonaty był z Józefą Czekajską z którą miał czwórkę dzieci: Józefa, Marią Magdaleną, Mikołaja i Teodor. W ostatnich latach życia utracił również wzrok i był dotknięty paraliżem, zmarł w Warszawie dnia 24 maja 1847 i pochowany został na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 9-1-2)[1].
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.