![cover image](https://wikiwandv2-19431.kxcdn.com/_next/image?url=https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/c/c4/Stamp_of_Moldova_158.gif/640px-Stamp_of_Moldova_158.gif&w=640&q=50)
Monaster Rudi
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Monaster Świętej Trójcy w Rudi (rom. Mănăstirea Sfânta Treime) – prawosławny klasztor żeński we wsi Rudi (dawniej zapisywanej też Rughi[1]) w północnej Mołdawii.
![]() Cerkiew Świętej Trójcy i jeden z budynków monasterskich na znaczku pocztowym z 1996 r. | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Miejscowość | |||
Kościół | |||
Eparchia |
jedyniecka i bryczańska | ||
Typ monasteru |
żeński | ||
Obiekty sakralne | |||
Cerkiew |
Świętej Trójcy | ||
Założyciel klasztoru |
biskup Huși Chir Innocenty | ||
Fundator |
Donciul | ||
Styl | |||
Data budowy |
1777 | ||
Data zamknięcia |
1846, 1940 | ||
Data reaktywacji |
1921, 1992 | ||
![]() | |||
|
Monaster założono z inicjatywy biskupa Huși Innocentego w 1777 na terenie darowanym przez braci Andronache i Teodora Rudich, przy wsparciu finansowym kupca Donciula z Mohylowa Podolskiego[1]. W 1812, wraz z aneksją Besarabii przez Rosję, klasztor znalazł się pod zwierzchnictwem Cerkwi rosyjskiej. Do 1828 funkcjonował jako męski, następnie przekształcono go w monaster żeński[2]. W 1846 został zamknięty. Po zjednoczeniu Besarabii z Rumunią i przejęciu lokalnych cerkwi przez Rumuński Kościół Prawosławny, w 1921 klasztor ponownie otwarto. W latach 1930–1935 przy monasterze funkcjonowała szkoła teologiczna[1]. Wraz z aneksją Besarabii przez Związek Sowiecki w 1940 instytucję ponownie zamknięto. Po upadku komunizmu i uzyskaniu przez Republikę Mołdawii niepodległości mnisi wrócili do budynków klasztornych w 1992. Po siedmiu latach zastąpiły ich, po raz drugi w historii, mniszki[2]. Obecnie klasztor podlega Metropolii Mołdawskiej podległej Rosyjskiemu Kościołowi Prawosławnemu.
Cerkiew Świętej Trójcy, wybudowana w 1777, jest jedną z nielicznych w granicach Republiki Mołdawii i jednocześnie jedną z najmłodszych budowli wzniesionych w tradycyjnym, mołdawskim stylu architektonicznym[1]. Posiada charakterystyczny dla tych konstrukcji plan trójkonchowy (koniczyny), tj. wydłużonego prostokąta, od strony wschodniej zakończonego apsydą ołtarzową (główną), w sąsiedztwie której na północnym i południowym boku prostokąta znajdują się apsydy boczne, nawiązując do kształtu krzyża. Apsydy są od zewnątrz udekorowane typowymi w architekturze mołdawskiej niszami, a całość zwieńcza niewielka kopuła[1]. Świątynię odnawiano w latach 1925 i 1994[1]. Pozostała zabudowa monasteru pochodzi z XIX i pierwszej połowy XX wieku.