Mordechaj Bentow
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Mordechaj Bentow (hebr.: מרדכי בנטוב, ang.: Mordechai Bentov, ur. 28 marca 1900 w Grodzisku Mazowieckim, zm. 18 stycznia 1985)[1] – izraelski prawnik i polityk, w latach 1948–1949 minister pracy i budownictwa, w latach 1955–1961 minister rozwoju, w latach 1966–1969 minister budownictwa, w latach 1949–1965 poseł do Knesetu z listy Mapam[1]. Sygnatariusz Deklaracji niepodległości Izraela.
Data i miejsce urodzenia |
28 marca 1900 | ||
---|---|---|---|
Data śmierci |
18 stycznia 1985 | ||
Minister pracy i budownictwa w tymczasowym rządzie Ben Guriona | |||
Okres |
od 14 maja 1948 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik |
brak | ||
Następca | |||
Minister rozwoju w V, VI i VII rządzie Ben Guriona | |||
Okres |
od 3 listopada 1955 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Minister budownictwa w III rządzie Eszkola i I rządzie Meir | |||
Okres |
od 12 stycznia 1966 | ||
Przynależność polityczna | |||
Poprzednik | |||
Następca | |||
Poseł do Knesetu | |||
Okres |
od 1949 | ||
Przynależność polityczna | |||
|
Był jednym z sygnatariuszy ogłoszonej 14 maja 1948 Deklaracji niepodległości Izraela[2].
W wyborach parlamentarnych w 1949 po raz pierwszy dostał się do izraelskiego parlamentu[1]. Zasiadał w Knesetach I, II, III, IV i V kadencji[1].