Niello
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Niello – metoda zdobienia przedmiotów metalowych, stosowana w złotnictwie. Wzór wyryty w metalu wypełnia się pastą złożoną z siarczków srebra, miedzi i ołowiu, a następnie poddaje polerowaniu w celu uzyskania granatowego, czarnego lub szafirowo-czarnego rysunku, kontrastującego z tłem. Technika znana od starożytności, szczególnie popularna w średniowieczu.
Niello – rycina próbna lub dla zachowania wzoru, odbita na papierze ze srebrnej lub złotej plakietki, zdobionej techniką niello. Odbitki te dały początek powstaniu techniki druku wklęsłego[1].