Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Park Krajobrazowy Puszczy Rominckiej – utworzony 14 stycznia 1998 r. leży w wysuniętym najbardziej na północny wschód krańcu woj. warmińsko-mazurskiego, w części obszaru gmin Gołdap i Dubeninki. Obszar parku wynosi 146,20 km², a jego otuliny 79,42 km²[1].
park krajobrazowy | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Położenie | |||
Mezoregion |
Puszcza Romincka, Pojezierze Zachodniosuwalskie, Pojezierze Wschodniosuwalskie | ||
Data utworzenia |
14 stycznia 1998 | ||
Akt prawny |
Rozporządzenie Nr 6/98 Wojewody Suwalskiego[1] | ||
Powierzchnia |
146,20 km² | ||
Powierzchnia otuliny |
79,42 km² | ||
Obszary chronione |
6 rezerwatów przyrody w parku, 1 w otulinie | ||
Dyrekcja |
Żytkiejmy, ul. Szkolna 1 19-504 Dubeninki | ||
54,31935°N 22,53646°E | |||
| |||
Strona internetowa |
Teren jest w 80% zalesiony, miejscami przypominający tajgę. Park przecinają doliny rzek Błędzianki, Bludzi i Czerwonej Strugi. Północna granica parku pokrywa się z granicą polsko–rosyjską. Wschodnia i południowa granica parku biegnie nasypem niemieckiej linii kolejowej z początku XX wieku z Gołdapi przez Golubie, Żytkiejmy do Gąbina. W Stańczykach przez dolinę rzeki Błędzianki przerzucono dwa mosty o wys. 36,5 m.