Pierwszy rząd Giuliana Amato – rząd Republiki Włoskiej funkcjonujący od 28 czerwca 1992 do 28 kwietnia 1993.
Giuliano Amato
Gabinet powstał po wyborach parlamentarnych w 1992 do Izby Deputowanych i Senatu XI kadencji. W skład koalicji popierającej rząd weszły Chrześcijańska Demokracja (DC), Włoska Partia Socjalistyczna (PSI), Włoska Partia Socjaldemokratyczna (PSDI) i Włoska Partia Liberalna (PLI). Funkcjonowanie gabinetu przypadło na okres gwałtownych przekształceń na włoskiej scenie politycznej związanej z ujawnianiem afer korupcyjnych i gospodarczych (tzw. Tangentopoli ). 22 kwietnia 1993 Giuliano Amato podał się do dymisji po blisko 10 miesiącach urzędowania.
premier: Giuliano Amato (PSI)
ministrowie bez teki:
minister spraw zagranicznych: Vincenzo Scotti (DC, do 29 lipca 1992), Giuliano Amato (PSI, od 29 lipca 1992 do 1 sierpnia 1992, p.o.), Emilio Colombo (DC, od 1 sierpnia 1992)
minister spraw wewnętrznych: Nicola Mancino (DC)
minister sprawiedliwości: Claudio Martelli (PSI, do 10 lutego 1993), Giovanni Conso (bezp., od 10 lutego 1993)
minister obrony: Salvo Andò (PSI)
minister budżetu i planowania gospodarczego: Franco Reviglio (PSI, do 21 lutego 1993), Beniamino Andreatta (DC, od 21 lutego 1993)
minister finansów: Giovanni Goria (DC, do 19 lutego 1993), Franco Reviglio (PSI, od 21 lutego 1993 do 30 marca 1993), Giuliano Amato (PSI, od 1 kwietnia 1993, p.o.)
minister skarbu: Piero Barucci (DC)
minister przemysłu, handlu i rzemiosła: Giuseppe Guarino (DC)
minister zasobów państwowych: Giuseppe Guarino (DC, do 21 lutego 1993, p.o.)
minister rolnictwa i leśnictwa: Giovanni Angelo Fontana (DC, do 21 marca 1993), Alfredo Luigi Diana (DC, od 22 marca 1993)
minister robót publicznych: Francesco Merloni (DC)
minister transportu: Giancarlo Tesini (DC)
minister marynarki handlowej: Giancarlo Tesini (DC, p.o.)
minister handlu zagranicznego: Claudio Vitalone (DC)
minister poczty i telekomunikacji: Maurizio Pagani (PSDI)
minister zdrowia: Francesco De Lorenzo (PLI, do 21 lutego 1993), Raffaele Costa (PLI, od 21 lutego 1993)
minister pracy i ochrony socjalnej: Nino Cristofori (DC)
minister kultury: Alberto Ronchey (bezp.)
minister edukacji publicznej: Rosa Russo Iervolino (DC)
minister środowiska: Carlo Ripa di Meana (PSI, do 7 marca 1993), Valdo Spini (PSI, od 9 marca 1993)
minister turystyki: Margherita Boniver (PSI)
minister szkolnictwa wyższego, badań naukowych i technologii: Alessandro Fontana (DC)