Prefektura Okayama
prefektura w Japonii Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Prefektura Okayama (jap. 岡山県 Okayama-ken) – prefektura usytuowana w regionie Chūgoku, w Japonii. Ze względu na małe opady deszczu, łagodny klimat i przeciętnie 277 dni słonecznych jest zwana Krainą Słońca. Jej stolicą jest miasto Okayama[1].
| |||||||
| prefektura | |||||||
.jpg) Zamek Okayama i ogród Kōraku-en (2016) | |||||||
| |||||||
| Państwo | |||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Wyspa | |||||||
| Region | |||||||
| Siedziba | |||||||
| Kod ISO 3166-2 |
JP-33 | ||||||
| Gubernator |
Ryūta Ibaragi | ||||||
| Powierzchnia |
7 114 km²[1] | ||||||
| Populacja (2018[1]) • liczba ludności |
| ||||||
| • gęstość |
271 os./km² | ||||||
| Kod pocztowy |
700-8570 | ||||||
Adres urzędu: Okayama-shi, Kita-ku, Uchisange 2-4-6 | |||||||
| Plan | |||||||
 | |||||||
| Symbole japońskie | |||||||
| Drzewo | |||||||
| Kwiat |
kwiat brzoskwini zwyczajnej | ||||||
| Ptak |
bażant zielony | ||||||
Położenie na mapie | |||||||
| Strona internetowa | |||||||
Prefektura leży w zachodniej części wyspy Honsiu (Honshū), we wschodniej części regionu Chūgoku. W północnej części prefektury leżą góry Chūgoku, w środkowej płaskowyż Kibi, a na południu, wzdłuż malowniczego wybrzeża Morza Wewnętrznego (Seto-naikai) – niziny.
Góry Chūgoku dają początek trzem głównym rzekom prefektury: Yoshii (133 km), Asahi (142 km) i Takahashi (111 km).
W skład prefektury wchodzi 15 miast i są to:
oraz 10 miasteczek i 2 wsie[1].
W dawnych czasach na terenach obecnej prefektury Okayama (oraz częściowo prefektur: Hiroszima, Hyōgo i Kagawa) znajdowała się prowincja Kibi. W późniejszym czasie (VII wiek) podzielono ją na prowincje: Bitchū, Bizen i Bingo. W VIII wieku prowincja Mimasaka została wydzielona z prowincji Bizen.
W wyniku reform administracyjnych przeprowadzonych w czasie restauracji Meiji (koniec XIX wieku) połączono je, tworząc prefekturę Okayama.
W czasach starożytnych w Kibi mieszkał oni (demon) o imieniu Ura. Ze swojego zamku Ki-no-jō (Zamek Diabła) w górach atakował wieśniaków i popełniał złe czyny. W rezultacie władca Yamato nakazał księciu Kibitsuhiko-no-Mikoto[uwaga 1] unicestwić Urę. Po zaciętej walce ranny Ura zamienił się w karpia, aby uciec, ale Kibitsuhiko-no-Mikoto przybrał postać kormorana, złapał i zabił Urę[2].
Legenda o unicestwieniu Ury przez Kibitsuhiko-no-Mikoto[uwaga 2], opowiadana na tym terenie od pradawnych czasów, stała się podstawą słynnej opowieści ludowej o Momotarō (Brzoskwiniowym Chłopcu), znalezionym w brzoskwini (momo) przez parę bezdzietnych staruszków. Brzoskwinia była używana jako amulet do odpędzania zła i była uprawiana w Okayamie od czasów starożytnych. Legenda powstała w regionie Okayama i rozprzestrzeniła się szeroko. Ponadto, kasza jaglana używana jako składnik kibi-dango podarowanych przez Momotarō psu, małpie i bażantowi, podobno została nazwana na cześć Kibi[2][3].
Powyższa legenda pokazuje wpływ Kibi na region. Znajdują się w nim ruiny, które rywalizują z tymi z regionu Kinai, a cylindryczne naczynia gliniane używane podczas uroczystości pogrzebowych były prawzorem figurek haniwa, które pojawiły się później (okres Kofun, 250–538 lub 300–562). Uważa się, że walka o wpływy między Kibi i Yamato mogła być przyczyną bitwy pomiędzy Urą i Kibitsuhiko-no-Mikoto[2].
Chram shintō Kibitsu-jinja jest ściśle związany z postacią Momotarō, chłopca urodzonego z brzoskwini i wielkiego wojownika, bohatera jednej z najstarszych i najpopularniejszych japońskich opowieści, które znają wszystkie dzieci. Sama opowieść jest inspirowana legendą o księciu Kibitsuhiko-no-Mikoto, który podobno pokonał demona Urę w miejscu, w którym obecnie stoi chram[4].
Ta historyczna dzielnica miasta Kurashiki, znana z charakterystycznych białych ścian swoich rezydencji i wierzb rosnących wzdłuż brzegów rzeki Kurashiki, jest obszarem chronionym. Kurashiki prosperowało w XVII wieku jako miejsce docelowe transportu towarów. Obecnie oferuje zwiedzającym smak zachodnich wpływów zharmonizowanych z japońskim stylem[5].
Znajdują się tutaj liczne obiekty związane z tradycją i kulturą Japonii:
- Ohara Art Museum to prywatne muzeum, symbol dzielnicy, prezentuje zachodnie dzieła światowej klasy w budynku stylizowanym na grecką świątynię;
- Plac Bluszczowy wyłożony czerwoną cegłą;
- reprodukcja fabryki włókienniczej niegdyś reprezentatywnej dla Kurashiki, zbudowanej na miejscu dawnej fabryki;
- Kurashiki Museum of Folkcraft mieści się w dawnych spichlerzach ryżowych z późnego okresu Edo, prezentuje przykłady rzemiosł ludowych z całego świata, w tym wyrobów: garncarskich, szklanych, kamiennych, tekstylnych i drewnianych;
- Kurashiki Archaeological Museum posiada kolekcję przedmiotów z obszaru Kibi (dzisiejsza Okayama i niektóre części Hiroszimy) sprzed dziesiątek tysięcy lat. Muzeum zostało otwarte w 1950 roku w budynku 200-letniego spichlerza ryżowego. Oprócz przedmiotów ze starożytnej Japonii, znajdują się w nim również przedmioty m.in. ze starożytnego Peru i cywilizacji andyjskiej, starożytnego Iranu, starożytnych Chin.
Szczególnie popularnym celem turystów jest wycieczka łodzią po kanale Kurashiki. Zwiedzanie tej dzielnicy i poznawanie kultury można urozmaicić, zakładając kimono lub yukatę przed przechadzką po zabytkowych ulicach[5].
Okayama jest znaczącym producentem owoców, m.in.: brzoskwiń, winogron i gruszek-gigantów atago. Gęste lasy dostarczają drewna cyprysowego hinoki (Chamaecyparis obtusa). Prefektura znana jest również z nieszkliwionej glinianej ceramiki (bizen-yaki) o wyjątkowej fakturze oraz japońskich mieczy. Przemysł skoncentrowany w przybrzeżnej strefie dostarcza: produkty z ropy naftowej, chemikalia, wyroby z żelaza i stali, tekstylia (dżinsy[uwaga 3], kimona), naturalny barwnik indygo, nylonowe sieci rybackie, sos ostrygowo-sojowy[6][7].
Port Mizushima w Kurashiki posiada infrastrukturę do obsługi statków kontenerowych. W 1998 r. ukończono terminal cargo na lotnisku w Okayamie, który pomógł obsłużyć rosnący popyt na przewóz towarów z prefektury Okayama.
W skład infrastruktury lądowej wchodzi Wielki Most Seto (łączący Honsiu z Sikoku) oraz autostrady: San’yō Expressway i Seto-Chūō Expressway, krzyżujące się w Okayamie i łączące z sąsiadującymi prefekturami[8].
- Zamek Okayama i ogród Kōraku-en (po drugiej stronie rzeki Asahi)
- Ruiny zamku Tsuyama i Kakuzan Park – park został utworzony na ruinach zamku Tsuyama, który został zbudowany 400 lat temu. Posadzono tam drzewa sakury i co roku organizuje się festiwal w porze ich kwitnienia
- Zamek Bitchū Matsuyama – został zbudowany w 1240 roku, znajduje się na szczycie góry na wysokości 430 m, co czyni go najwyższą twierdzą z istniejącą wieżą zamkową w Japonii.
- Ki-no-jō, Sōja – usytuowane na szczycie 400-metrowej góry ruiny obejmują ok. 2,8 km kamiennych murów i robót ziemnych, są pozostałością po zamku zbudowanym ponad 1300 lat temu. Wielkość i struktura ruin sugerują, że był on jednym z największych. Zamek jest znany jako sceneria opowieści ludowej o Momotarō.
- Yubara Onsen – miejscowość położona w znanym obszarze gorących źródeł, obecnie administracyjnie należy do miasta Maniwa
- Yunogō Onsen, Mimasaka – gorące źródła o ponad tysiącletniej historii, służące kąpielom terapeutycznym, popularne wśród kobiet ze względu na właściwości upiększające skórę
- Okutsu Onsen, Kagamino – kąpiel sprawia, że skóra staje się biała i gładka; od końca marca do początku grudnia w co drugą niedzielę i święta znaną atrakcją jest pokaz „prania deptaniem nogami” (ashibumi-sentaku), wykonywany na brzegu rzeki przez kobiety w kimonach
- Jaskinia Maki-dō, Niimi – jaskinia wapienna o długości ok. 450 m z podziemnym jeziorem, pomnik przyrody
- Jaskinia Ikura, Niimi – wapienna jaskinia, jedna z największych w zachodniej Japonii, ma długość 1,2 km i różnice wysokości do 90 metrów.
- Imbe (Bizen Pottery Village), Bizen – centrum ceramiki bizen-yaki, jednej z najstarszych form ceramiki w Japonii. Stare miasto Imbe jest pełne budynków z czerwonymi, ceglanymi kominami i ceramicznymi dachówkami bizen
- Okayama Prefectural Museum of Art, Okayama – posiada kolekcję dzieł sztuki o tematyce dot. prefektury, co miesiąc prezentuje japońskie obrazy, a co trzy miesiące zachodnią sztukę
- Okayama Orient Museum, Okayama – prezentuje ok. 4800 dzieł starożytnej sztuki orientalnej cywilizacji Mezopotamii i innych obszarów, głównie mozaiki z ceramiki, szkła i porcelany
- Bizen Osafune Sword Museum, Setouchi – jedno z niewielu muzeów miecza w Japonii, zwiedzający mogą poznać historię i proces produkcji[5]
Zamek Ki-no-jō, odrestaurowana częściowo twierdza „demona” Ura w Sōja
Kibitsu-jinja
Most Seto o wschodzie słońca
Kurashiki Bikan Historical Quarter
- Mikoto → książę; tytuł oznaczający wyrażenie szacunku wobec bóstwa, osoby wysokiej rangi, arystokraty.
- Betty Smith Jeans Museum w Kurashiki zostało założone w 1962 roku. Zwiedzający nie tylko mogą zapoznać się tam z procesem produkcji dżinsów, ale także dostosować je do własnego gustu, dobierając wybrane przez siebie dodatki (guziki, nity itp.) oraz próbować swoich sił w robieniu pasków do telefonów komórkowych.
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
