Pseudowektor
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Pseudowektor (wektor osiowy) – wielkość fizyczna, która przy ciągłych transformacjach układu odniesienia (takich jak translacja lub obrót) przekształca się jak wektor, natomiast przy odbiciu zwierciadlanym i symetrii środkowej transformuje się odmiennie (np. zmienia zwrot wektora).
Najprostszym sposobem utworzenia pseudowektora w trójwymiarowej przestrzeni euklidesowej jest iloczyn wektorowy wektorów i [1]:
Najpopularniejszymi pseudowektorami w fizyce są wszystkie wektory wywodzące się od obrotu np.: moment pędu oraz prędkość kątowa łącznie z wektorami związanymi z polem magnetycznym.
Pseudowektory mogą być traktowane jako płaszczyzny zorientowane (macierze), których dopełnieniem jest pseudowektor.
O ile wektory zachowują się jak 1-formy, to pseudowektory zachowują się jak (n-1)-formy.