Rembertów (wieś)

Rembertów – wieś w Polsce, położona w województwie mazowieckim, w powiecie piaseczyńskim, w gminie Tarczyn^[6][4]. Leży przy starym przebiegu DK7, obecny, nowy ślad siódemki przesunięty jest na wschód od Rembertowa.

Zobacz w indeksie Słownika geograficznego Królestwa Polskiego hasło Rembertów

Zobacz też: Rembertów w innych znaczeniach tej nazwy.

Rembertów

wieś
Kościół w Rembertowie
Państwo	Polska
Województwo	mazowieckie
Powiat	piaseczyński
Gmina	Tarczyn
Liczba ludności (2011)	247[1][2]
Strefa numeracyjna	22
Kod pocztowy	05-555[3]
Tablice rejestracyjne	WPI
SIMC	0009395[4]
Położenie na mapie gminy Tarczyn Rembertów
Położenie na mapie Polski Rembertów
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Rembertów
Położenie na mapie powiatu piaseczyńskiego Rembertów
51°57′29″N 20°50′22″E[5]

Wieś szlachecka Rembiertowo położona była w drugiej połowie XVI wieku w powiecie tarczyńskim ziemi warszawskiej województwa mazowieckiego^[7]. W latach 1975–1998 miejscowość administracyjnie należała do województwa warszawskiego.

Parafia należy do dekanatu tarczyńskiego archidiecezji warszawskiej.

Integralne części wsi

Integralne części wsi Rembertów^[6][4]

SIMC	Nazwa	Rodzaj
0009403	Cieśle	przysiółek

Historia

Historia miejscowości to ponad 590 lat. Dawniej używano nazw Rembiertów oraz Rembertów Grójecki. Powiązane nazwisko to Rembiertowski. We wsi stoi modrzewiowy kościół pw. św. Jana Chrzciciela z lat 1730–1742 (pierwotny z 1420), przebudowany w 1826 i 1880, remontowany m.in. w 1936 i 1959^[8]. Obok drewniana dzwonnica z 1826. Kościół Św. Jana Chrzciciela leży na szlaku krajoznawczym Drewniane Skarby Mazowsza (Pętla Warszawska-Zachodnia)^[9].

W miejscowości znajdował się zakład firmy Perfetti Van Melle Corporation, właściciela marki popularnych cukierków Mentos, zbudowany na początku lat 90. XX wieku. Zakład zatrudniał 380 osób i produkcja została zamknięta w marcu 2009^[10].

W latach 90. XX wieku w Rembertowie zainstalowano prądnicę wiatrową o mocy 250 kW (turbina wiatrowa typu Lagerway LW 30/250, wysokość 48,2 m, 2 śmigła, średnica 30 m)^[11], dzisiaj prawdopodobnie nieczynna.

• 
  Dzwonnica z 1826
• 
  Organistówka z 1800
• 
  Ołtarz główny w Rembertowie z 1860
• 
  Kontuar organów z 1895

Przypisy

1. Wieś Rembertów w liczbach. polskawliczbach.pl.
2. GUS: Ludność – struktura według ekonomicznych grup wieku. Stan w dniu 31.03.2011 r.. [dostęp 2019-11-09].
3. Oficjalny Spis Pocztowych Numerów Adresowych, Poczta Polska S.A., październik 2013, s. 1076 [zarchiwizowane z adresu 2014-02-22].
4. TERYT (Krajowy Rejestr Urzędowego Podziału Terytorialnego Kraju). Główny Urząd Statystyczny. [dostęp 2015-11-18].
5. Państwowy Rejestr Nazw Geograficznych – miejscowości – format XLSX, Dane z państwowego rejestru nazw geograficznych – PRNG, Główny Urząd Geodezji i Kartografii, 9 stycznia 2024, identyfikator PRNG: 115240
6. Rozporządzenie Ministra Administracji i Cyfryzacji z dnia 13 grudnia 2012 r. w sprawie wykazu urzędowych nazw miejscowości i ich części (Dz.U. z 2013 r. poz. 200)
7. Mazowsze w drugiej połowie XVI wieku ; Cz.1, Mapa, plany, Warszawa 1973, k. 4.
8. Historia Parafii. swjanrembertow.ns48.pl. [dostęp 2015-01-20]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-01-20)].
9. Kościół pw. św. Jana Chrzciciela. W: Drewniane skarby Mazowsza : miniprzewodnik. Warszawa: Centrum Duszpasterstwa Archidiecezji Warszawskiej, 2012. ISBN 978-83-87989-56-9. Brak numerów stron w książce
10. Beata Drewnowska: Koniec polskiej fabryki mentosów. Rzeczpospolita, 2009-02-05. [dostęp 2017-11-22].
11. Działka 1,67 ha z wiatrakiem Mentosa k. Tarczyna. [dostęp 2017-11-22]. [zarchiwizowane z tego adresu (2017-12-01)].

Linki zewnętrzne

• Rembertów (2), [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IX: Pożajście – Ruksze, Warszawa 1888, s. 608.