Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Reprezentacja Polski w piłce ręcznej mężczyzn (zwyczajowo zwana również: reprezentacją narodową, kadrą narodową, drużyną narodową) – zespół piłki ręcznej reprezentujący Rzeczpospolitą Polską w meczach i sportowych imprezach międzynarodowych, powoływany przez selekcjonera, w którym występować mogą wszyscy zawodnicy posiadający obywatelstwo polskie. Za jej funkcjonowanie odpowiedzialny jest Związek Piłki Ręcznej w Polsce.
Przydomek |
Biało-Czerwoni | ||||
---|---|---|---|---|---|
Związek | |||||
Sponsor techniczny | |||||
Trener | |||||
Asystent trenera |
Michał Skórski | ||||
Skrót IHF |
POL | ||||
Zawodnicy | |||||
Kapitan | |||||
Najwięcej występów |
Sławomir Szmal (298)[1] | ||||
Najwięcej bramek |
Jerzy Klempel (1170) | ||||
| |||||
Mecze | |||||
Najwyższe zwycięstwo Polska 50:11 Wielka Brytania (1976)[1] | |||||
Najwyższa porażka Norwegia 41:22 Polska (Elverumshallen, Elverum, 11.06.2017) | |||||
Medale | |||||
Igrzyska olimpijskie | |||||
| |||||
Mistrzostwa świata | |||||
| |||||
Strona internetowa |
Reprezentacja piłkarzy ręcznych została wybrana najlepszą drużyną roku w Plebiscycie Przeglądu Sportowego w 2007 i 2015.
Premierowy międzypaństwowy mecz drużyn siedmioosobowych reprezentacja Polski rozegrała w lipcu 1957. Zaledwie kilka miesięcy później wzięła udział w swej pierwszej oficjalnej imprezie międzynarodowej – III finałach Mistrzostw Świata, odbywających się w NRD. 27 lutego 1958 w Erfurcie „biało-czerwoni” zremisowali 14:14 w debiucie z Finlandią, ostatecznie jednak zajęli 5. miejsce wśród 16 zespołów. W drugiej połowie wygranego 9:7 spotkania z Jugosławią rywale strzelili Polakom jednego gola. W meczu o piątą lokatę zespół trenera Tadeusza Breguły pokonał Norwegów 20:18, a gwiazdami polskiej kadry byli wtedy Jan Suski (uznawany za najlepszego rozgrywającego w Europie) i Kazimierz „Kaju” Frąszczak[2].
Od 28 października 2004 do 19 kwietnia 2012[3] obowiązki selekcjonera kadry narodowej seniorów pełnił Bogdan Wenta. Jego asystentem był Daniel Waszkiewicz.
W dniach 9 września 2012 – 28 stycznia 2016 selekcjonerem kadry był Michael Biegler[4][5] (kontrakt podpisał w dniu 28 września 2012[6]). Funkcję jego asystenta pełnił Jacek Będzikowski[7]. 27.02.2016 trenerem został Tałant Dujszebajew[8].
Udział w igrzyskach olimpijskich | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Edycja | Kwalifikacje | Wynik | Źródło | |||||
1972 | Awans | 10. miejsce | ||||||
1976 | Awans | 3. miejsce | ||||||
1980 | Awans | 7. miejsce | ||||||
1984 | Awans/Wycofana przed turniejem | |||||||
1988 | Nie zakwalifikowała się | |||||||
1992 | ||||||||
1996 | ||||||||
2000 | ||||||||
2004 | ||||||||
2008 | Awans | 5. miejsce | ||||||
2012 | Nie zakwalifikowała się | |||||||
2016 | Awans | 4. miejsce | ||||||
2020 | Nie zakwalifikowała się | |||||||
2024 | Nie zakwalifikowała się | |||||||
2028 | ? | ? | ||||||
2032 | ? | ? |
|
|
Udział w mistrzostwach Europy | ||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Edycja | Kwalifikacje | Wynik | Źródło | |||||
1994 | Nie zakwalifikowała się | |||||||
1996 | ||||||||
1998 | ||||||||
2000 | ||||||||
2002 | Awans | 15. miejsce | ||||||
2004 | Awans | 16. miejsce | ||||||
2006 | Awans | 10. miejsce | ||||||
2008 | Awans | 7. miejsce | ||||||
2010 | Awans | 4. miejsce | ||||||
2012 | Awans | 9. miejsce | ||||||
2014 | Awans | 6. miejsce | ||||||
2016 | Gospodarz | 7. miejsce | ||||||
2018 | Nie zakwalifikowała się | |||||||
2020 | Awans | 21. miejsce | ||||||
2022 | Awans | 12. miejsce | ||||||
2024 | Awans | 16 miejsce | ||||||
2026 | ? | ? | ||||||
2028 | ? | ? |
Zestawienia obejmują dane uzyskane wyłącznie w oficjalnych spotkaniach międzypaństwowych seniorskiej reprezentacji Polski. Wszystkie nieoficjalne mecze kadry narodowej, bądź spotkania w kadrze innej niż seniorska (pierwsza reprezentacja) – rozegrane przez danego zawodnika – nie zostały ujęte w poniższych wykazach.
Źródło: Władysław Zieleśkiewicz, 95 lat polskiej piłki ręcznej, wyd. ZPRP, Warszawa 2013
Najwięcej rozegranych meczów (stan na 30.01.2023)
|
Najwięcej zdobytych bramek (stan na 30.01.2023)
|
Według[10]:
Kadra na Mistrzostwa Świata 2023[19].
Trener: Marcin Lijewski
Imię i nazwisko | Pozycja | Data urodzenia | Wzrost | Waga | Mecze | Bramki | Klub |
---|---|---|---|---|---|---|---|
Adam Morawski | bramkarz | 1994-10-17 | 190 | 82 | 62 | 3 | MT Melsungen |
Andrzej Widomski | prawe rozegranie | 2003-02-06 | 186 | 80 | 2 | 0 | Gwardia Opole |
Ariel Pietrasik | lewe rozegranie | 1999-10-21 | 202 | 107 | 13 | 16 | TSV St. Otmar St. Gallen |
Arkadiusz Moryto | prawe skrzydło | 1997-08-31 | 182 | 84 | 81 | 386 | Łomża Industria Kielce |
Arkadiusz Ossowski | środek rozegrania | 1996-11-04 | 193 | 81 | 12 | 9 | HSC 2000 Coburg |
Bartłomiej Bis | obrotowy | 1997-03-25 | 195 | 100 | 8 | 1 | HSC 2000 Coburg |
Damian Przytuła | lewe rozegranie | 1998-11-27 | 198 | 101 | 24 | 31 | Górnik Zabrze |
Dawid Dawydzik | obrotowy | 1994-12-07 | 200 | 116 | 41 | 54 | Wisła Płock |
Dawid Fedeńczak | prawe skrzydło | 1998-03-06 | 186 | 81 | 10 | 4 | Azoty-Puławy |
Jakub Będzikowski | środek rozegrania | 2003-01-25 | 186 | 73 | 2 | 0 | Wybrzeże Gdańsk |
Jakub Skrzyniarz | bramkarz | 1996-06-06 | 189 | 100 | 5 | 0 | Bidasoa Irun |
Jan Czuwara | lewe skrzydło | 1995-10-18 | 184 | 88 | 55 | 90 | Wardar Skopje |
Kamil Syprzak | obrotowy | 1991-07-23 | 207 | 117 | 158 | 314 | Paris Saint-Germain Handball |
Krzysztof Komarzewski | prawe skrzydło | 1998-09-18 | 188 | 85 | 13 | 17 | Wisła Płock |
Maciej Gębala | obrotowy | 1994-01-10 | 200 | 113 | 76 | 93 | SC DHfK Leipzig |
Maciej Pilitowski | środek rozegrania | 1990-10-27 | 188 | 88 | 29 | 29 | MKS Kalisz |
Maciej Zarzycki | środek rozegrania | 1998-07-26 | 186 | 84 | 2 | 0 | Grand Nancy Métropole Handball |
Mateusz Kornecki | bramkarz | 1994-06-05 | 194 | 91 | 60 | 4 | Łomża Industria Kielce |
Mateusz Kosmala | prawe skrzydło | 1999-07-26 | 171 | 77 | 0 | 0 | Wybrzeże Gdańsk |
Melwin Beckman | lewe rozegranie | 2000-08-05 | 198 | 123 | 9 | 14 | HK Aranäs |
Michał Daszek | prawe skrzydło | 1992-06-27 | 182 | 85 | 129 | 349 | Wisła Płock |
Michał Olejniczak | środek rozegrania | 2001-01-31 | 195 | 97 | 45 | 70 | Łomża Industria Kielce |
Mikołaj Czapliński | lewe skrzydło | 2000-08-11 | 188 | 77 | 3 | 1 | Balonmano Torrelavega |
Miłosz Wałach | bramkarz | 2001-11-23 | 195 | 90 | 2 | 0 | Wybrzeże Gdańsk |
Patryk Walczak | obrotowy | 1992-07-29 | 198 | 108 | 48 | 42 | Sporting Lizbona |
Piotr Chrapkowski | lewe rozegranie | 1988-03-24 | 203 | 105 | 139 | 174 | SC Magdeburg |
Piotr Jarosiewicz | lewe skrzydło | 1998-06-28 | 179 | 75 | 26 | 38 | Azoty-Puławy |
Piotr Jędraszczyk | środek rozegrania | 2001-10-09 | 177 | 70 | 13 | 13 | Piotrkowianin Piotrków Trybunalski |
Przemysław Krajewski | lewe skrzydło | 1987-01-20 | 184 | 85 | 150 | 358 | Wisła Płock |
Rafał Przybylski | prawe rozegranie | 1991-02-19 | 200 | 119 | 94 | 166 | Azoty-Puławy |
Sebastian Kaczor | obrotowy | 2001-12-15 | 198 | 111 | 0 | 0 | Górnik Zabrze |
Szymon Działakiewicz | prawe rozegranie | 2000-02-17 | 190 | 90 | 8 | 13 | Redbergslids IK |
Szymon Sićko | lewe rozegranie | 1997-08-20 | 200 | 104 | 41 | 141 | Łomża Industria Kielce |
Tomasz Gębala | lewe rozegranie | 1995-11-23 | 212 | 122 | 40 | 132 | Łomża Industria Kielce |
Wojciech Borucki | bramkarz | 2001-10-15 | 199 | 97 | 0 | 0 | Azoty-Puławy |
Prowadzona przez Zygfryda Kuchtę męska kadra narodowa w 1982 r. po raz czwarty z rzędu zakwalifikowała się na igrzyska olimpijskie (Igrzyska Olimpijskie w Los Angeles), jednak na skutek wycofania się Polski z tej imprezy (presja polityczna ZSRR na państwa ówczesnego bloku socjalistycznego) nie dane im było wystąpić w turnieju olimpijskim. Jednym z ówczesnych kadrowiczów był Bogdan Wenta, dla którego od tego momentu udział w Igrzyskach stał się głównym celem kariery. Udało mu się tego dokonać dopiero 16 lat później w barwach Niemiec, oraz jako trenerowi prowadzącemu reprezentację Polski mężczyzn, 31 maja 2008 na turnieju kwalifikacyjnym we Wrocławiu.
Najwięcej występów dla męskiej reprezentacji Polski w finałach mistrzostw świata mają Marcin Lijewski i Mariusz Jurasik, którzy wystąpili we wszystkich 36 meczach podczas MŚ 2003, MŚ 2007, MŚ 2009 i MŚ 2011.
Najwięcej goli w finałach MŚ strzelił dla Polski Tomasz Tłuczyński (135 bramek), który wyprzedza Mariusza Jurasika (118 bramek), Karola Bieleckiego (113 bramek), Marcina Lijewskiego (106 bramek) i Jerzego Klempela (105 bramek).
Najwięcej występów dla męskiej reprezentacji Polski w finałach mistrzostw Europy mają Marcin Lijewski (26 meczów), Sławomir Szmal (25), Karol Bielecki (23) oraz Mariusz Jurasik, Patryk Kuchczyński i Bartosz Jurecki (po 20). Najlepsi strzelcy to z kolei Karol Bielecki (113 bramek), Mariusz Jurasik (69), Marcin Lijewski (68), Grzegorz Tkaczyk (65) i Bartosz Jurecki (59).
Jerzy Klempel był królem strzelców Mistrzostw Świata 1978 (wraz z Węgrem Peterem Kovacsem strzelili po 47 bramek) oraz turnieju Igrzysk Olimpijskich w Moskwie (44 bramki).
1 lutego 2007 półfinałowy mecz Mistrzostw Świata 2007 Polska – Dania (36:33) oglądał w hali Color Line Arena w Hamburgu komplet 13 050 osób. To rekord w całej historii MŚ jeśli chodzi o frekwencję na spotkaniu bez udziału gospodarzy danego turnieju.
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.