Rezystancja

Rezystancja, opór (elektryczny, czynny), oporność[1] (czynna) (z łac. resistere — sprzeciwiać się, stawiać opór[2]) – wielkość charakteryzująca relację między napięciem a natężeniem prądu elektrycznego w obwodach prądu stałego. W obwodach prądu przemiennego rezystancją nazywa się część rzeczywistą impedancji zespolonej[3].

Ten artykuł dotyczy prądu elektrycznego. Zobacz też: inne znaczenie tego słowa.

Zwyczajowo rezystancję oznacza się symbolem ${\displaystyle R.}$ Jednostką rezystancji w układzie SI jest om, którego symbolem jest ${\displaystyle \Omega .}$

Rezystancja zdefiniowana jest wzorem:

${\displaystyle R={\frac {U}{I}},}$

gdzie:

${\displaystyle R}$ – opór przewodnika elektrycznego,

${\displaystyle U}$ – napięcie między końcami przewodnika,

${\displaystyle I}$ – natężenie prądu elektrycznego[4].