Rihards Kozlovskis (ur. 26 maja 1969 w Rydze) – łotewski funkcjonariusz policji i służb specjalnych, prawnik oraz polityk, w latach 2011–2019 i od 2023 minister spraw wewnętrznych.

Szybkie fakty Data i miejsce urodzenia, Okres ...
Rihards Kozlovskis
Thumb
Data i miejsce urodzenia

26 maja 1969
Ryga

Minister spraw wewnętrznych Łotwy
Okres

od 15 września 2023

Przynależność polityczna

Jedność

Poprzednik

Māris Kučinskis

Minister spraw wewnętrznych Łotwy
Okres

od 25 października 2011
do 23 stycznia 2019

Przynależność polityczna

Jedność

Poprzednik

Aigars Štokenbergs (p.o.)

Następca

Sandis Ģirģens

Zamknij

Życiorys

W latach 1987–1993 studiował w Łotewskiej Akademii Wychowania Fizycznego, którą ukończył ze specjalnością nauczyciela wychowania fizycznego. W 2003 ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Łotwy w Rydze. Odbył krajowe i zagraniczne kursy w dziedzinie bezpieczeństwa i zarządzania.

Od stycznia do maja 1991 służył w randze młodszego inspektora w 1 Batalionie Policji Ministerstwa Spraw Wewnętrznych. Od 1991 do 1993 był inspektorem w służbie ochrony rządu, a od 1994 do 1996 starszym inspektorem w departamencie ochrony suwerenności ekonomicznej. W latach 1996–2005 pełnił funkcję zastępcy szefa policji bezpieczeństwa (Drošības policija) w stopniu podpułkownika. Od 2005 pracował w Ministerstwie Obrony jako doradca ministra oraz szef zespołu do spraw bezpieczeństwa szczytu NATO w Rydze z 2006. Od 2007 pracował jako prawnik w firmie BBF Consulting.

W październiku 2011 objął stanowisko ministra spraw wewnętrznych w rządzie Valdisa Dombrovskisa z rekomendacji Partia Reform Zatlersa. Zachował stanowisko w pierwszym gabinecie Laimdoty Straujumy, który rozpoczął urzędowanie w styczniu 2014. W wyborach w 2014 uzyskał mandat posła na Sejm XII kadencji z listy Jedności[1], pozostał następnie ministrem spraw wewnętrznych w powołanym w listopadzie 2014 drugim rządzie dotychczasowej premier[2]. Stanowisko zachował również w utworzonym w lutym 2016 rządzie Mārisa Kučinskisa[3], kończąc urzędowanie w styczniu 2019. W tym samym roku objął ponownie mandat deputowanego[4], utrzymał go na kolejną kadencję w 2022[5].

We wrześniu 2023 powrócił na urząd ministra spraw wewnętrznych, wchodząc w skład nowo powołanego gabinetu Eviki Siliņi[6].

Przypisy

Bibliografia

Wikiwand in your browser!

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.

Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.