Schodnica
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Schodnica (ukr. Східниця) – osiedle typu miejskiego wchodzące w skład miasta na prawach rejonu borysławskiego obwodu lwowskiego. W II Rzeczypospolitej miejscowość była siedzibą gminy wiejskiej Schodnica w powiecie drohobyckim. Osiedle liczy 2257 mieszkańców.
Panorama Schodnicy | |||||
| |||||
Państwo | |||||
---|---|---|---|---|---|
Obwód | |||||
Rejon | |||||
Data założenia |
XV w. | ||||
Prawa miejskie |
1940 | ||||
Powierzchnia |
6,9 km² | ||||
Wysokość |
750 m n.p.m. | ||||
Populacja • liczba ludności • gęstość |
| ||||
Nr kierunkowy |
+380 | ||||
Kod pocztowy |
82391 | ||||
49°13′25″N 23°21′11″E | |||||
| |||||
Strona internetowa |
Znajdują się tu źródła wody mineralnej Naftusia. W 1872 w Schodnicy rozpoczęto wydobycie ropy naftowej oraz później ozokerytu (wosku ziemnego).
W II Rzeczypospolitej wieś w powiecie drohobyckim województwa lwowskiego[1].
W latach 1939–1945 nacjonaliści ukraińscy z OUN-UPA zamordowali tutaj 56 Polaków, w tym 19 września 1939 idących do Rumunii 50 żołnierzy Wojska Polskiego, których po rozbrojeniu spalono żywcem w drewnianym baraku[1].
W czasie okupacji niemieckiej mieszkające w Schodnicy polskie rodziny Gołkowskich i Godzieniów ukrywały Żydów. W 1987 roku Instytut Jad Waszem podjął decyzję o przyznaniu Czesławie i Jerzemu Gołkowskim tytułu Sprawiedliwych wśród Narodów Świata[2][3]. w 1989 roku tytuł ten przyznano Ludwikowi i Bronisławie Godzieniom oraz Wiktorii Godzień-Landau[4].