Sejm koronacyjny 1649
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Sejm koronacyjny 1649 – sejm koronacyjny I Rzeczypospolitej został zwołany 6 grudnia 1648 roku do Warszawy.
Sejmiki przedsejmowe w województwach odbyły się 19 grudnia 1648 roku. Marszałkiem sejmu obrano Franciszka Dubrawskiego, podkomorzego przemyskiego[1][2]. 17 stycznia 1649 roku odbyła się koronacja króla Jana II Kazimierza. Obrady sejmu trwały od 19 stycznia do 14 lutego 1649 roku[3].
Nad obradami, mającymi często burzliwy przebieg, zaciążyła sprawa powstania kozackiego, a zwłaszcza klęska poniesiona pod Piławcami (23 września 1648 roku). Dyskutowano o problemie wakansu hetmańskiego. Wnoszone były przez dysydentów skargi na przestrzeganie pokoju religijnego. Wskutek umiejętnego prowadzenia obrad przez marszałka Dubrawskiego udało się przedłużyć obrady[4], co umożliwiło zajęcie się pilnymi sprawami wojskowymi: naczelnym dowództwem, pospolitym ruszeniem oraz deklaracjami poszczególnych województw na wojsko zaciężne[5].