Skálafjørður
fiord na Wyspach Owczych / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Skálafjørður (far. wym. [ˈskɔalaˌfjøːɹʊɹ], dawniej także Kongshavn[1][2], wym. [ˈkɔŋkʂhaun]; duń. Skålefjord) – fiord w południowej części wyspy Eysturoy w archipelagu Wysp Owczych.
Państwo | |||
---|---|---|---|
Terytorium zależne | |||
Lokalizacja | |||
Wymiary |
14,5 × 0,6–1,5 km | ||
Głębokość • maksymalna |
| ||
Miejscowości nadbrzeżne | |||
62°09′12,1″N 6°45′36,8″W | |||
|
Zatoka biegnie z południa na północ, z łukowatym wygięciem w kierunku wschodnim[3]. Z ponad 14 kilometrami długości jest to najdłuższy fiord Wysp Owczych[4][5]; jej szerokość wynosi od 600 do 1500 metrów[4]. Głębokość fiordu waha się od 25 (próg fiordu położony około 1 kilometra od otwarcia zatoki na ocean) do 70 metrów[1][3][2]. Skálafjørður wcina się w ląd od południa, a od pobliskiego Funningsfjørður po przeciwnej stronie oddzielony jest jedynie niespełna siedmiokilometrową doliną. W ten sposób dwie wspomniane zatoki nieomal na pół dzielą Eysturoy (drugą co do wielkości wyspę archipelagu)[4][6][5].
Brzegi fiordu tworzą po stronie zachodniej pasmo ze szczytami o wysokości 500–700 m[3] i kulminujące się w wierzchołku Reyðafelstindur[4] o wysokości 764 m n.p.m.[7], a po stronie wschodniej pasmo z najwyższym wzniesieniem – Tyril (639 m n.p.m.)[4][7].
Nad brzegami Skálafjørður położone są miejscowości Glyvrar, Gøtueiði, Innan Glyvur, Lambareiði, Runavík, Saltangará, Skála, Skálabotnur, Skipanes, Søldarfjørður, Strendur oraz Toftir[4].