Stare Miasto (część urzędowa Torunia)
Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Stare Miasto – część urzędowa Torunia. Stare Miasto zlokalizowane jest w środkowej części miasta, od północy graniczy z Chełmińskim Przedmieściem i Mokrem, od wschodu z Jakubskim Przedmieściem, od południa z rzeką Wisłą, zaś od zachodu z Rybakami i Bydgoskim Przedmieściem.
Ten artykuł dotyczy jednostki podziału administracyjnego Torunia. Zobacz też: Stare Miasto – historyczna część zespołu staromiejskiego. |
Szybkie fakty Państwo, Województwo ...
Część urzędowa Torunia | |||
Fragment zabudowy Przedmieścia św. Katarzyny przy ul. Warszawskiej | |||
Państwo | |||
---|---|---|---|
Województwo | |||
Miasto | |||
Data założenia |
1233 | ||
Populacja (2006) • liczba ludności |
| ||
Strefa numeracyjna |
(+48) 056 | ||
Kod pocztowy |
87-100 | ||
Położenie na mapie Torunia | |||
53°00′41,76″N 18°36′34,92″E | |||
|
Zamknij
Do głównych ulic przecinających lub stanowiących granice Starego Miasta należą: al. Jana Pawła II, al. Solidarności, Czerwona Droga, Odrodzenia, Przy Kaszowniku, Skrzyńskiego, Wały gen. Sikorskiego oraz Warszawska[potrzebny przypis].
Teren tej części urzędowej miasta zasadniczo pokrywa się z Zespołem Staromiejskim[potrzebny przypis]. Jest to najstarsza część Torunia, na którą składa się kilka historycznych jednostek:
- Stare Miasto – założone w 1233
- Nowe Miasto – założone w 1264
- zamek krzyżacki – założony w poł. XIII w.
- Przedmieście św. Katarzyny, tzw. Mały Berlin – założone na przełomie XIX i XX w.[1]