Staw Szyja

Staw Szyja^[1] lub Stawy Szyja^[2] – dwa^[3] stawy w Warszawie, w dzielnicy Ursynów.

Staw Szyja

Stawy Szyja

Staw zachodni, widok od zachodu
Położenie
Państwo	Polska
Lokalizacja	Warszawa
Wysokość lustra	106,0 m n.p.m. i 105,8 m n.p.m.
Morfometria
Powierzchnia	0,0509 ha i 0,0275 ha (łącznie 0,0784 ha)
Położenie na mapie Warszawy Staw Szyja
Położenie na mapie Polski Staw Szyja
Położenie na mapie województwa mazowieckiego Staw Szyja
52°08′12″N 20°59′29″E

Położenie i charakterystyka

Stawy leżą po lewej stronie Wisły, w stołecznej dzielnicy Ursynów, na obszarze MSI Jeziorki Północne, niedaleko ulicy Hołubcowej^[4], w pobliżu węzła drogowego Warszawa Lotnisko^[5][4] (Warszawa-Południe – według państwowego rejestru nazw geograficznych^[6]) łączącego drogi ekspresowe S2 i S79^[5]. W sąsiedztwie znajdują się także tory kolejowe linii nr 8 i nr 937^[7][4]. Pochodzenie akwenów jest sztuczne. Powstały w wyniku zalania wodą dawnego wyrobiska kruszywa naturalnego^[8][9].

Zgodnie z ustaleniami w ramach „Programu Ochrony Środowiska dla m. st. Warszawy na lata 2009–2012 z uwzględnieniem perspektywy do 2016 r.” stawy położone są na wysoczyźnie, a ich powierzchnia wynosi 0,0509 ha i 0,0275 ha (łącznie 0,0784 ha)^[3]. Według numerycznego modelu terenu udostępnionego przez Geoportal lustra wód znajdują się na wysokości 106,0 m n.p.m. (większy ze stawów) i 105,8 m n.p.m. (mniejszy)^[4]. Większy zbiornik wodny znajduje się bardziej na zachód^[4][10].

Według „Opracowania ekofizjograficznego do studium uwarunkowań i kierunków zagospodarowania przestrzennego m. st. Warszawy” z 2006 roku stawy zanikają^[2]. Na planie Warszawy z 1970 roku staw nie był jeszcze podzielony na dwie części i zajmował większy obszar, a po przeciwnej stronie nasypu kolejowego znajdowały się trzy kolejne zbiorniki wodne^[11].

Teren stawu objęty jest miejscowym planem zagospodarowania przestrzennego Zachodniego Pasma Pyrskiego w rejonie ulicy Krasnowolskiej przyjętego uchwałą nr XC/2663/2010 Rady miasta stołecznego Warszawy z dnia 23 września 2010 roku. Zgodnie z jego zapisami ustala się ochronę stawu wraz z zasilającymi go rowami, zakaz budowy dróg i zabudowy kubaturowej, a także obowiązek adaptacji istniejącej roślinności oraz kształtowanie terenów zielonych w formie parków krajobrazowych^[12].