Tritlenek diglinu

związek chemiczny / Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Drogi AI, mówmy krótko, odpowiadając po prostu na te kluczowe pytania:

Czy możesz wymienić najważniejsze fakty i statystyki dotyczące Tlenek glinu?

Podsumuj ten artykuł dla 10-latka

POKAŻ WSZYSTKIE PYTANIA

Tritlenek diglinu (nazwa Stocka: tlenek glinu(III), zwyczajowo tlenek glinu), Al
2
O
3
nieorganiczny związek chemiczny z grupy tlenków, w którym glin występuje na III stopniu utlenienia. Występuje w wielu odmianach polimorficznych, z których najważniejsze to:

  • α-Al
    2
    O
    3
    (korund) – postać najtrwalsza, odznaczająca się dużą twardością (9 stopień w skali Mohsa). Temperatura topnienia 2053[3]–2072[4] °C, a wrzenia 2980[4]–ok. 3000[3] °C (dla korundu naturalnego temperatura topnienia wynosi 2015 ± 15 °C, a wrzenia 2980 ± 60 °C[4]). Dobrze przewodzi ciepło, jest odporna na działanie czynników chemicznych, nierozpuszczalna w kwasach. Powstaje podczas prażenia do 1000 °C odmiany γ. Stosowana do wytwarzania materiałów szlifierskich (szmergiel) i ogniotrwałych.
  • γ-Al
    2
    O
    3
    – biały, higroskopijny proszek, nierozpuszczalny w wodzie, rozpuszczalny w mocnych kwasach. Otrzymywany przez łagodne prażenie wodorotlenku glinu. Ma właściwości amfoteryczne, z alkaliami tworzy gliniany (np. NaAlO2). Jest surowcem do otrzymywania metalicznego glinu metodą elektrochemiczną.
Quick facts: Nazewnictwo, konst., Stocka, inne, Wzór sumar...
Tritlenek diglinu
Aluminium_oxide.jpg
Corundum-unit-cell-3D-balls.png
Struktura krystaliczna korundu
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

Al2O3

Masa molowa

101,96 g/mol

Wygląd

białe, bezwonne, higroskopijne ciało stałe

Identyfikacja
Numer CAS

1344-28-1

PubChem

14769

DrugBank

DB11342

Podobne związki
Inne aniony

Al
2
S
3

Inne kationy

B
2
O
3
, Ga
2
O
3
, In
2
O
3
, Tl
2
O
3

Podobne związki

Al2O, AlO

Jeżeli nie podano inaczej, dane dotyczą
stanu standardowego (25 °C, 1000 hPa)
Close

Znane są również formy η, χ, δ i θ, różniące się właściwościami i budową krystaliczną[5]. Związek określony w 1916 r. jako β-Al
2
O
3
okazał się w rzeczywistości glinianem sodu o wzorze NaAl
11
O
17
[6][7]. Ma on bardzo duże znaczenie jako stały elektrolit ze względu na wysokie przewodnictwo elektryczne[6].