Tylda

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Tylda (łac. titulus, hiszp. tilde) – znak pisarski w formie wężyka ( ~ ), zwany również falą lub wężykiem[1]. W średniowieczu pierwotnie zapisywano znak w formie wężyka nad literą poprzedzającą skrócony fragment wyrazu w celu zaznaczania abrewiacji. Później znak ten zyskał status znaku diakrytycznego umieszczanego nad spółgłoskami lub samogłoskami, by w końcu przekształcić się w samodzielny znak pisarski w formie wężyka ( ~ ).

~
à ã
Ĩ ĩ
Ȭ ȭ
ɫ
Ų̃ ų̃
Ñ ñ
Õ õ
Ũ ũ

Obecnie najczęściej spotykane są dwie formy tyldy:

Table info: Nazwa, Znak, Unicode, Kod HTML, Opis...
NazwaZnakUnicodeKod HTMLOpis
tylda ascii~ U+007E~ lub ~ znak pisarski zwany asciitilde leżący w połowie wysokości pola znaku, na linii średniej/środkowej pisma.
tylda górna˜ U+02DC˜ lub ˜ lub ˜ znak diakrytyczny zwany tilde leżący w górnej połowie pola znaku, mniej więcej na linii wydłużeń górnych pisma.
Close

Oops something went wrong: