Ulica Litewska w Warszawie
ulica w Warszawie Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ulica Litewska – ulica w śródmieściu Warszawy, biegnąca od alei J.Ch. Szucha do ul. Marszałkowskiej.
| Śródmieście Południowe | |||||||||||||||||||
 Ulica Litewska przy Marszałkowskiej | |||||||||||||||||||
| Państwo | |||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Miejscowość | |||||||||||||||||||
| Przebieg | |||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Warszawy  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie Polski  | |||||||||||||||||||
Położenie na mapie województwa mazowieckiego  | |||||||||||||||||||
 52°13′08,0″N 21°01′19,0″E | |||||||||||||||||||
Ulica została wytyczona w 1877 w związku z parcelacją znajdujących się w tym miejscu ogrodów[1]. Nadana kilka lat później nazwa ulicy pochodzi od stacjonującego w pobliżu rosyjskiego Litewskiego Pułku Lejbgwardii[2][3].
Po 1880 przy ulicy pod nr 3 wzniesiono krytą ujeżdżalnią zwaną tattersallem[4] lub Tattersalem[5]. W 1899 pod nr 6 powstał pałacyk księcia Wasyla Dołgorukowa zaprojektowany przez Ludwika Panczakiewicza[6]. W latach 1902–1903 pod nr 16 zbudowano dom Instytutu Higieny Dziecięcej im. barona Leona de Lenvala zaprojektowany przez Karola Jankowskiego i Franciszka Lilpopa. Budynek został przebudowany w latach 1931–1932 według projektu Romualda Millera[7].
W czasie okupacji niemieckiej ulica znalazła się w obrębie dzielnicy policyjnej[8]. Po usunięciu Polaków, jej mieszkańcami byli głównie funkcjonariusze niemieckiego aparatu policyjnego[3].
W 1943 Klinikę Dziecięcą mieszczącą się w domu Instytutu Higieny Dziecięcej przeniesiono do opuszczonych budynków Szpitala Dziecięcego Bersohnów i Baumanów[9]. W jej miejscu powstał szpital dla dzieci niemieckich[9]. Jesienią 1943 do budynku dawnego Zakładu Sierot po Robotnikach (nr 14)[10] przeniesiono z ul. Gęsiej 24 wychowawczy obóz pracy policji bezpieczeństwa[11][12].
7 września 1943 na Litewskiej (przy Marszałkowskiej) członkowie harcerskiego oddziału „Agat” przeprowadzili udaną akcję likwidacyjną zastępcy komendanta Pawiaka Franza Bürkla[13], a 5 października 1943 u zbiegu z aleją Szucha zastrzelono kierownika referatu IV A3 warszawskiego Gestapo Jacoba Lechnera[14].
Zabudowa ulicy w większości przetrwała II wojnę światową[1][15]. Po 1945 przebudowano i połączono budynki nr 16 i 14; stały się one częścią szpitala dziecięcego przy ul. Marszałkowskiej 24[16]. Przy wejściu do budynku nr 16 zachował się napis z 1945 o jego rozminowaniu pozostawiony przez sapera Borowicza[17]. W przebudowanej hali dawnej ujeżdżalni w 1948 rozpoczął działalność Teatr Syrena[18]. W pałacyku Dołgorukowa umieszczono biura Ambasady Czechosłowacji[19], a po powstaniu w 1993 Czech i Słowacji ulokowała się w nim Ambasada Słowacji[20].
Około 1950 do dawnego gmachu Najwyższej Izby Kontroli, będącego od 1945 siedzibą Ministerstwa Spraw Zagranicznych, dobudowano od strony Litewskiej skrzydło boczne w stylu neoracjonalizmu (nr 2/4)[21]. W 2003 na rogu ulicy Litewskiej i alei Szucha zakończyła się budowa biurowca Articon Center (al. Szucha 21), zakupionego w 2005 przez Ministerstwo[22].
- Teatr Syrena (nr 3)
- Ambasada Słowacji (nr 6)
- Siedziba Związku Harcerstwa Rzeczypospolitej (nr 11/13)
Wikiwand in your browser!
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.
