Loading AI tools
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Właściwość – w prawie formalnym fakt posiadania kompetencji przez organ władzy publicznej do rozstrzygnięcia powstałej przed nim sprawy. Właściwość organu regulują najczęściej osobne przepisy prawne normujące ogół instytucji procesowych. Sam fakt określania przez prawo właściwości organów urzeczywistnia zakaz prowadzenia postępowania w tej samej sprawie przez inne organy oraz ułatwia unikanie sporów o właściwość.
Organy powołane do rozstrzygania danego rodzaju spraw określa prawo ustrojowe i nie należy tego mylić z właściwością tych organów, w rozumieniu prawnym. Przykładowo, sprawy cywilne i karne rozstrzygają sądy powszechne, a sprawy administracyjne – odpowiednie organy administracji samorządowej i rządowej. Natomiast właściwość organu, regulowana przez prawo procesowe (formalne), dotyczy konkretnej sprawy przed określonym organem.
Przepisy prawne rzadko pozwalają na dowolność w wyborze właściwego organu. Przykładem braku właściwości miejscowej w polskim prawie o aktach stanu cywilnego jest możliwość wyboru urzędu stanu cywilnego, przed którym kobieta i mężczyzna zawierają małżeństwo[1].
W przepisach regulujących właściwość różnych organów zawsze i wprost nazywane są dwa rodzaje właściwości: właściwość rzeczowa oraz miejscowa. W doktrynie prawa zwykło się również wyróżniać właściwość funkcjonalną.
Właściwość rzeczowa rozgranicza sprawy i czynności organów różnych rzędów. Dotyczy więc tylko takich systemów prawnych, w których dla określonych spraw powołano więcej niż jeden organ. Przykładowo, drobniejsze sprawy cywilne i karne rozstrzygane są w Polsce przez sądy rejonowe, a ważniejsze – przez sądy okręgowe.
Właściwość miejscowa określa podział spraw i czynności pomiędzy organami równego rzędu, a więc niejako zasięg terytorialny ich kompetencji. Terytorialną strukturę organów rozstrzygających danego rodzaju sprawy regulują wspomniane już przepisy o ustroju tych organów. Przykładowo, znaczna ilość spraw toczy się w organie właściwym dla miejsca zamieszkania lub siedziby strony (wnoszącej podanie bądź pozwanego).
Właściwość funkcjonalna to wskazanie kompetencji do czynności procesowych organów różnych instancji, a więc wszędzie tam, gdzie prawo umożliwia wnoszenie środków zaskarżenia.
Uwaga: nie należy mylić właściwości rzeczowej z funkcjonalną.
Przyjmując kryterium głównego źródła, właściwość sądów można podzielić na:
Do właściwości ustawowej zalicza się:
Przepisy prawa używają określenia „właściwość”, choć prawidłowym jest też określenie „kompetencja”. Właściwości owe zawarte są w prawie materialnym i wyróżniamy takowe trzy: miejscową, rzeczową i funkcjonalną. Właściwość miejscowa określa, jaki organ jest kompetentny do rozstrzygnięcia sprawy. Ustala się jego terytorialny zasięg działania (np. zakresem terytorialnym rady powiatu jest obszar powiatu). Właściwość rzeczowa wskazuje kategorię spraw przekazanych danym organom (np. uprawnienia do wydania paszportu posiada wojewoda, dowodu osobistego wójt itd.). Właściwość funkcjonalna (instancyjna) określa organ właściwy instancyjnie do rozstrzygnięcia danej sprawy (np. zakaz organizowania zgromadzeń publicznych wydaje organ I instancji, czyli wójt, organem jest wtedy wojewoda jako organ II instancji). Organy administracji publicznej nie mogą przekroczyć swoich kompetencji, zrzec się ich bądź ograniczyć. Mogą natomiast wyjątkowo działać w zakresie kompetencji innego organu. Następuje wtedy tak zwane delegowanie kompetencji. Przeniesienie kompetencji wymaga podstawy ustawowej, jest to wyjątek od zasady nieprzenoszalności kompetencji.
Właściwość rzeczową w sprawach cywilnych regulują głównie art. 16-26 kodeksu postępowania cywilnego dla postępowania procesowego oraz art. 507 dla postępowania nieprocesowego. Co do zasady, wszystkie sprawy rozpoznają sądy rejonowe, z wyjątkiem spraw zastrzeżonych do właściwości sądów okręgowych. Do tych drugich należą, między innymi, sprawy:
Właściwość miejscową określają przepisy art. 27-46 (proces) oraz 508 (nieproces) KPC. Przepisy te wyróżniają właściwość ogólną, przemienną i wyłączną. Co do zasady, powództwo wytacza się w sądzie, w którego okręgu znajduje się miejsce zamieszkania bądź siedziba pozwanego, aczkolwiek w pewnych sprawach możliwy jest wybór właściwości sądu (przemienność) według adresu powoda (np. o ustalenie pochodzenia dziecka). Natomiast niektóre powództwa można wytaczać wyłącznie przed określony sąd, np. sąd miejsca położenia nieruchomości, gdy spór dotyczy prawa rzeczowego na niej, albo sąd ostatniego miejsca zwykłego pobytu spadkodawcy.
Właściwość funkcjonalna sądu rejonowego obejmuje między innymi:
Właściwość funkcjonalna sądu okręgowego obejmuje między innymi:
Właściwość funkcjonalna sądu apelacyjnego obejmuje między innymi:
Właściwość funkcjonalna Sądu Najwyższego obejmuje między innymi:
Sąd rejonowy orzeka w I instancji we wszystkich sprawach, z wyjątkiem spraw przekazanych ustawą do właściwości innego sądu (rozpoznaje ponadto środki odwoławcze w wypadkach wskazanych w ustawie).
Sąd okręgowy orzeka w pierwszej instancji w sprawach o następujące przestępstwa (art. 25 § 1 kpk):
Sąd apelacyjny, na wniosek sądu rejonowego, może przekazać do rozpoznania sądowi okręgowemu, jako sądowi pierwszej instancji, sprawę o każde przestępstwo, ze względu na szczególną wagę lub zawiłość sprawy. Taka sytuacja w literaturze prawniczej nazywana jest ruchomą właściwością rzeczową[2].
Miejscowo właściwy do rozpoznania sprawy jest sąd, w którego okręgu popełniono przestępstwo. Jeżeli przestępstwo popełniono na polskim statku wodnym lub powietrznym właściwy jest sąd macierzystego portu statku. Jeżeli przestępstwo popełniono w okręgu kilku sądów, właściwy jest ten sąd, w którego okręgu najpierw wszczęto postępowanie przygotowawcze. Jeżeli nie można ustalić miejsca popełnienia przestępstwa, właściwy jest sąd, w którego okręgu:
Jeżeli nie można ustalić właściwości miejscowej sądu według powyższych zasad, sprawę rozpoznaje sąd właściwy dla dzielnicy Śródmieście miasta stołecznego Warszawy.
Jeżeli tę samą osobę oskarżono o kilka przestępstw, a sprawy należą do właściwości różnych sądów tego samego rzędu, właściwy jest sąd, w którego okręgu najpierw wszczęto postępowanie przygotowawcze. Jeżeli sprawy należą do właściwości sądów różnego rzędu, sprawę rozpoznaje sąd wyższego rzędu.
Sąd właściwy dla sprawców przestępstw jest również właściwy dla pomocników, podżegaczy oraz innych osób, których przestępstwo pozostaje w ścisłym związku z przestępstwem sprawcy, jeżeli postępowanie przeciwko nim toczy się jednocześnie. Sprawy te powinny był połączone we wspólnym postępowaniu Sąd może, jeżeli zachodzą okoliczności utrudniające łączne rozpoznanie spraw wyłączyć i odrębnie rozpoznać sprawę poszczególnych osób lub o poszczególne czyny.
Sąd bada z urzędu swą właściwość, a w razie stwierdzenia swej niewłaściwości przekazuje sprawę właściwemu sądowi lub innemu organowi. Jeżeli sąd na rozprawie głównej stwierdza, że nie jest właściwy miejscowo lub że właściwy jest sąd niższego rzędu, może przekazać sprawę innemu sądowi jedynie wtedy, gdy powstaje konieczność odroczenia rozprawy. Na postanowienie w kwestii właściwości przysługuje zażalenie.
Sąd wyższego rzędu nad sądem właściwym może przekazać sprawę innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli większość osób, które należy wezwać na rozprawę, zamieszkuje blisko tego sądu, a z dala od sądu właściwego(tzw. przekazanie ze względu na ekonomikę).
Sąd Najwyższy może z inicjatywy właściwego sądu przekazać sprawę do rozpoznania innemu sądowi równorzędnemu, jeżeli wymaga tego dobro wymiaru sprawiedliwości.
Spór o właściwość między sądami rozstrzyga ostatecznie sąd wyższego rzędu właściwy ze względu na siedzibę sądu, który pierwszy wszczął spór. Spór o właściwość między sądem rejonowym a sądem okręgowym rozstrzyga sąd apelacyjny, a spór o właściwość między sądem apelacyjnym a innym sądem powszechnym – Sąd Najwyższy. W czasie trwania sporu każdy z tych sądów przedsiębierze czynności nie cierpiące zwłoki.
Jeżeli sąd wojskowy przekaże sprawę sądowi powszechnemu lub nie przyjmie sprawy przekazanej mu przez sąd powszechny, sprawę rozpoznaje sąd powszechny.
Sprawy o wykroczenia w pierwszej instancji rozpoznaje co do zasady sąd rejonowy. Orzekanie w sprawach wykroczeń popełnionych przez żołnierzy należy do wojskowego sądu garnizonowego. Do 2001 r. postępowanie wykroczeniowe w pierwszej instancji prowadziły kolegia do spraw wykroczeń, które były organami pozasądowymi.
Sądy administracyjne sprawują kontrolę administracji publicznej, orzekając w sprawach skarg na:
Ponadto sądy administracyjne są właściwe w sprawach sporów o właściwość między organami jednostek samorządu terytorialnego i między samorządowymi kolegiami odwoławczymi oraz sporów kompetencyjnych między organami tych jednostek a organami administracji rządowej.
Właściwość rzeczowa wojewódzkich sądów administracyjnych obejmuje wszystkie sprawy administracyjnosądowe z wyjątkiem spraw, w których właściwy jest Naczelny Sąd Administracyjny.
Do rozpoznania sprawy właściwy jest wojewódzki sąd administracyjny, na którego obszarze właściwości ma siedzibę organ administracji publicznej, którego działalność została zaskarżona.
Właściwość rzeczowa Naczelnego Sądu Administracyjnego obejmuje:
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Every time you click a link to Wikipedia, Wiktionary or Wikiquote in your browser's search results, it will show the modern Wikiwand interface.
Wikiwand extension is a five stars, simple, with minimum permission required to keep your browsing private, safe and transparent.