Wielka Orda

Wielka Orda – nazwa centralnej części dawnej Złotej Ordy, pomiędzy Donem a Jaikiem, która zaczęła być stosowana w stosunku do pozostałości tego państwa po tym jak w XV wieku odłączyły się od niego w roku 1430 Chanat Krymski, w roku 1445 Chanat Kazański, a w roku 1460 Chanat Astrachański^[1].

Wielka Orda

ok. 1435–1502
Ustrój polityczny	Monarchia
Stolica	Saraj
Data powstania	ok. 1435
Data likwidacji	1502
Władca	Szejk Ahmad
Religia dominująca	Islam Sunnicki
Wielka Orda – zasięg
brak współrzędnych

W roku 1480 Wielki Książę Moskiewski Iwan III Srogi odmówił płacenia daniny Wielkiej Ordzie. W odpowiedzi chan Ahmed (1460–1481) wyruszył na Moskwę. Nie doczekał się jednak przybycia obiecanych posiłków od Kazimierza Jagiellończyka i ostatecznie wycofał się znad Ugry, gdzie naprzeciwko niego stała gotowa do walki armia moskiewska. Wydarzenie to zwane Stanięciem nad Ugrą uznaje się za koniec zależności Rusi od Mongołów. W roku 1502 chan krymski Mengli I Girej z poduszczenia Moskwy zniszczył stolicę Wielkiej Ordy Saraj i tym samym przestała ona istnieć.

Chanowie Wielkiej Ordy

• Kuchuk Muhammad (1435–1459)
• Mahmud (1459–1465)
• Akhmat (1465–1481)
• Szejk Ahmad (1481–1498)
• Murtada (1481–1499)
• Szejk Ahmad (1499–1502)

Bibliografia

• LudwikL. Bazylow LudwikL., Historia Mongolii, Wrocław – Warszawa – Kraków – Gdańsk: Ossolineum, 1981, ISBN 83-04-00608-1. Brak numerów stron w książce
• Jean-PaulJ.P. Roux Jean-PaulJ.P., Historia Turków, Gdańsk: Marabut, 2003, ISBN 83-916989-7-1. Brak numerów stron w książce