Wiktorija Troicka-Taranina
radziecka i rosyjska łyżwiarka szybka specjalizująca się w short tracku / Z Wikipedii, wolnej encyclopedia
Wiktorija Nikołajewna Troicka-Taranina, ros. Виктория Николаевна Троицкая-Таранина (ur. 18 kwietnia 1969 w Leningradzie[1]) – radziecka i rosyjska łyżwiarka szybka, specjalizująca się w short tracku, brązowa medalistka olimpijska (1992). Wyróżniona tytułem „Zasłużonej Mistrzyni Sportu Rosji”.
Data i miejsce urodzenia | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Dorobek medalowy | |||||||
|
W kwietniu 1989 roku zajęła 18. miejsce w wieloboju na mistrzostwach świata w Solihull[2]. W marcu 1990 roku wystąpiła na mistrzostwach świata w Amsterdamie, podczas których zajęła 22. miejsce w wieloboju[3].
Trzykrotnie uczestniczyła w zimowych igrzyskach olimpijskich. W 1988 roku wzięła udział w zawodach pokazowych w short tracku na igrzyskach w Calgary. Konkurencje te nie były jednak zaliczane do oficjalnych klasyfikacji. W lutym 1992 roku wystąpiła na igrzyskach olimpijskich w Albertville. W zawodach startowała jako reprezentantka Wspólnoty Niepodległych Państw[1]. Wystartowała w jednej konkurencji – rywalizacji kobiecych sztafet, w której wspólnie z Natalją Isakową, Juliją Własową i Juliją Ałłagułową zdobyła brązowy medal olimpijski[4]. W lutym 1994 roku wzięła udział w igrzyskach olimpijskich w Lillehammer, podczas których reprezentowała barwy Rosji. Zaprezentowała się w trzech konkurencjach – w biegu na 500 m zajęła 20. miejsce, w biegu na 1000 m była 29., a w sztafecie, w której wraz z nią wystąpiły Jekatierina Michajłowa, Marina Pyłajewa i Jelena Tichonowa, uplasowała się na piątym miejscu[1][5].
W marcu 1992 roku Taranina wraz z Isakową, Własową i Ałłagułową zajęła szóste miejsce na drużynowych mistrzostwach świata w Minamimaki[6].
Wyróżniona honorowym tytułem „Zasłużonego Mistrza Sportu Rosji”[7].