(14) Irene

(14) Irene – jedna z większych planetoid z pasa głównego.

(14) Irene

Odkrywca	John Russell Hind
Data odkrycia	19 maja 1851[1]
Numer kolejny	14
Charakterystyka orbity (2024-10-17)
Przynależność obiektu	pas główny
Półoś wielka	2,5897[1] au
Mimośród	0,1630[1]
Peryhelium	2,1675[1] au
Aphelium	3,0118[1] au
Okres obiegu wokół Słońca	4 lata 61 dni 4[1] godziny
Średnia prędkość	18,40 km/s
Inklinacja	9,13[1]°
Charakterystyka fizyczna
Średnica	155 ± 6[2] ok. 152[1] km
Masa	5,097 ± 0,941 ×1018[2] kg
Średnia gęstość	3,27 ± 0,60[a] g/cm3
Okres obrotu	ok. 15,028[1] h
Albedo	0,16
Jasność absolutna	ok. 6,54[1]m
Typ spektralny	S[1]
Średnia temperatura powierzchni	~ 170 K
Satelity naturalne	brak danych

Odkrycie

Planetoida została odkryta przez Johna Russella Hinda 19 maja 1851 roku w Londynie^[1].

Jej nazwa pochodzi od mitologicznej Ejrene bogini pokoju, jednej z Hor, córki Zeusa i Temidy.

Orbita

Orbita (14) Irene jest nachylona do płaszczyzny ekliptyki pod kątem 9,13°. Na jeden obieg wokół Słońca ciało to potrzebuje 4 lata i 61 dni, krążąc w średniej odległości 2,59 j.a. od Słońca^[1]. Średnia prędkość orbitalna tej asteroidy to ok. 18,40 km/s.

Właściwości fizyczne

(14) Irene ma średnicę szacowaną na ok. 155 km^[2] lub ok. 152 km. Jej albedo wynosi około 0,16, a jasność absolutna około 6,54^m[1]. Średnia temperatura na jej powierzchni sięga 170 K. Planetoida ta zalicza się do asteroid typu S.

Zobacz też

• lista planetoid 1–1000
• lista ponumerowanych planetoid

Uwagi

1. Gęstość obliczona na podstawie masy i objętości planetoidy.