4 Dywizja Kawalerii (RFSRR)

4 Dywizja Kawalerii (ros. 4-я кавалерийская дивизия) – związek taktyczny kawalerii Armii Czerwonej okresu wojny domowej w Rosji i wojny polsko-bolszewickiej.

Ten artykuł dotyczy 4 Dywizji Kawalerii RFSRR. Zobacz też: 4 Dywizja Kawalerii - inne dywizje kawalerii z numerem 4.

4 Dywizja Kawalerii

4-я кавалерийская дивизия

Historia
Państwo	Rosyjska FSRR
Sformowanie	1919
Działania zbrojne
wojna domowa w Rosji wojna polsko-bolszewicka bitwa pod Samhorodkiem (5 VI 1920) Bitwa pod Horbulewem (15 VI 1920) bitwa pod Suchą Wolą (22 VI 1920) bitwa pod Klekotowem (3 VIII 1920)
Organizacja
Rodzaj wojsk	Jazda
Podległość	10 Armia

Formowanie i walki

Sformowana na przełomie 1918 i 1919 roku. Numer 4 otrzymała w marcu 1919. Początkowo walczyła w składzie 10 Armii, a od czerwca 1919 w Korpusie Konnym Budionnego. Brała udział w walkach z Siłami Zbrojnymi Południa Rosji (gen. Denikinem i Mamontowem) na Ukrainie, następnie walczyła na Północnym Kaukazie. Przerzucona wraz z 1 Armią Konną na Front Południowo-Zachodni, uczestniczyła w bitwie pod Samhorodkiem. 15 czerwca 1920 starła się z polską 7 Dywizją Piechoty pod Horbulewem. 19 czerwca nie zdołała przełamać obrony polskiego 12 pułku piechoty pod Suszkami^[1].

Osobny artykuł: bitwa pod Horbulewem.

Struktura organizacyjna

Organizacja dywizji w czasie I fazy walk na Ukrainie^[2]:

Dowództwo 4 Dywizji Kawalerii

• 1 Brygada Kawalerii 4 DK
  • 19 pułk kawalerii
  • 20 pułk kawalerii
• 2 Brygada Kawalerii 4 DK
  • 21 pułk kawalerii
  • 22 pułk kawalerii
• 3 Brygada Kawalerii 4 DK
  • 23 pułk kawalerii
  • 24 pułk kawalerii

Żołnierze dywizji

Dowódcy dywizji

• Boris Dumienko (28 listopada 1918–24 marca 1919)
• Siemion Budionny (24 marca–6 sierpnia 1919)
• Oka Gorodowikow (8 sierpnia 1919–25 kwietnia 1920)
• Iwan Kosogow (p.o. 25 kwietnia–1 maja 1920)
• Dmitrij Korotczajew (p.o. 1 maja–18 czerwca 1920)
• Fiodor Letunow (p.o. 18 czerwca 1920–19 sierpnia 1920)
• Iwan Tiuleniew (p.o. 20–23 sierpnia 1920)
• Siemion Timoszenko (23 sierpnia–1 listopada 1920, następnie 23 listopada 1920–24 października 1921)
• Grigorij Maslakow (p.o. 1–23 listopada 1920)^[3]

Komisarze

• Warfołomiej Nowicki (4 stycznia–15 maja 1919)
• Zajcew (1 kwietnia–4 maja 1919)
• Aleksiej Chazow (15–29 maja 1919)
• Nikołaj Musin (11 czerwca–6 sierpnia 1919
• Aleksandr Dietistow (7 września 1919–25 maja 1920)
• Gieorgij Donskoj/Donskow (25 maja–9 czerwca 1920)
• Wasilij (Walentin?) Bierłow (9 czerwca–22 września 1920)
• Siemion Graj (22 września 1920–30 maja 1921)^[3]