Adolph Wilhelm Hermann Kolbe

Adolph Wilhelm Hermann Kolbe (ur. 27 września 1818 w Elliehausen, obecnie dzielnica Getyngi, zm. 25 listopada 1884 w Lipsku, cytowany zazwyczaj jako Hermann Kolbe) – niemiecki chemik-organik^[1][2][3].

Hermann Kolbe

Data i miejsce urodzenia	27 września 1818 Elliehausen
Data i miejsce śmierci	25 listopada 1884 Lipsk
profesor nauk chemicznych
Specjalność: chemia organiczna
Alma Mater	Uniwersytet w Getyndze
Doktorat	1843
Profesura	1851
Nauczyciel akademicki
Uczelnia	Uniwersytet w Marburgu Uniwersytet w Lipsku
Odznaczenia

Studiował chemię Uniwersytecie w Getyndze pod kierunkiem Friedricha Wöhlera. W 1843 r. uzyskał stopień doktora na Uniwersytecie w Marburgu, jego promotorem był Robert Bunsen. W 1845 r. rozpoczął pracę w Londynie jako asystent Lyona Playfaira. W 1851 r. uzyskał stanowisko profesora na Uniwersytecie w Marburgu, a w 1861 r. przeniósł się na Uniwersytet w Lipsku^[1].

Wyznaczył wartościowość wielu pierwiastków. Jako pierwszy dokonał syntezy kwasu octowego z pierwiastków i kwasu salicylowego z fenolu (reakcja Kolbego). Opracował metodę otrzymywania węglowodorów nasyconych przez elektrolizę wodnych roztworów kwasów tłuszczowych oraz metodę przeprowadzania alkoholi w kwasy organiczne^[1][2][3]. W 1872 r. odznaczony został Orderem Maksymiliana^[4].

Wybrane publikacje książkowe

• 1854 – Organischen Chemie^[5],
• 1865 – Das chemische Laboratorium, Universität Marburg^[6],
• 1871 – Moden der modernen Chemie^[7],
• 1884 – A Short Text-book of Inorganic Chemistry^[8].