Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Aeronautica Militare
włoskie siły powietrzne Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Aeronautica Militare – siły powietrzne, jeden z rodzajów sił zbrojnych Włoch.

Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Początki powietrznych operacji włoskiej armii sięgają XIX wieku. W listopadzie 1884 roku utworzono Służbę Lotniczą (Servizio Aeronautico), na wyposażeniu której znalazły się balony. W styczniu 1885 roku, jednostka została przemianowana na Sekcję Balonów (Sezione Aerostatica). Pierwszy samolot pojawił się już w 1909 roku a w trakcie trwania wojny włosko-tureckiej w latach 1911–1912 w Libii, samoloty zostały po raz pierwszy przez Włochy użyte w działaniach bojowych. W październiku 1912 roku, własną, niezależną od armii jednostkę lotniczą utworzyła włoska marynarka. W maju 1913 roku jednostka została przekształcona w Sekcję Lotnictwa Marynarki Wojennej (Sezione Aeronautica della Marina). 18 czerwca 1913 roku utworzono Korpus Lotniczy (Corpo Aeronautico). Korpus był niezależną od armii jednostką, znajdującą się w strukturze Ministerstwa Wojny (Ministero della Guerra). 7 stycznia 1915 roku, na mocy królewskiego dekretu, Korpus został przemianowany na Korpus Lotnictwa Wojskowego (Corpo Aeronautico Militare), nadal niezależny od armii i podlegający bezpośrednio Ministerstwu Wojny. Stan taki trwał do 28 marca 1923, kiedy to kolejnym dekretem króla Wiktora Emanuela III, utworzone zostały samodzielne Królewskie Siły Powietrzne – Regia Aeronautica. Po wojnie w referendum zrealizowanym w wyniku proklamacji Włoskiej Republiki 18 czerwca 1946 r. Regia Aeronautica straciła swoją królewską nazwę i jej nazwa została zmieniona na Aeronautica Militare Italiana (AMI)[1]. W latach 30. lotnictwo włoskie było praktycznie w całości wyposażone w samoloty własnej konstrukcji.
Remove ads
Wyposażenie
Podsumowanie
Perspektywa
Włoskie Siły Powietrzne noszą obecnie nazwę Aeronautica Militare Italiana (AMI) stanowią 5 Aliancką Taktyczną Brygadę Powietrzną. W swoich szeregach Włosi mają niemieckie samoloty Panavia Tornado, wyposażone m.in. w pociski MBB Kormoran. Zakupione zostały w liczbie 100 sztuk w Wielkiej Brytanii, służą one głównie do zadań szturmowym. W 1991 roku podczas I wojny w Zatoce Perskiej samoloty Tornado uczestniczyły w ataku na Irak w ramach operacji Pustynna Burza. Siły AMI podlegają kwaterze głównej w Rzymie. Skrzydło lotnicze podlega także Narodowemu Dowództwu Obrony Powietrznej. Głównym wyposażeniem włoskich wojsk w latach 90. był samolot Lockheed F-104S, który został zastąpiony przez Eurofighter Typhoon. Od 1995 roku we włoskich siłach lotniczych służy włosko-brazylijski samolot szturmowy AMX-T. Zastąpił on wysłużone samoloty szturmowe Fiat G.91R i G.91Y oraz samoloty rozpoznawcze Lockheed RF-104G. Innymi samolotami służącymi w latach dziewięćdziesiątych były Breguet Atlantic służące do patrolowania morza. W 2012 wycofano ostatnie z wypożyczonych od USAF General Dynamics F-16 Fighting Falcon, wykorzystywanych przez 9 lat jako rozwiązane przejściowe do czasu osiągnięcia gotowości operacyjnej Eurofighterów. Przez najbliższe dekady trzon lotnictwa bojowego mają stanowić 96 Eurofighter Typhoon i 90 Lockheed Martin F-35 Lightning II.
General Atomics Aeronautical Systems dostarczył wszystkie zamówione bezzałogowe samoloty rozpoznawcze MALE RQ-1 Predator A. Modele zamówione na potrzeby Włoskich Sił Powietrznych zostały pozbawione przenoszenia uzbrojenia. Łącznie od 2004 roku wojsko włoskie otrzymało 9 sztuk RQ-1, 6 sztuk MQ-9 Reaper oraz w listopadzie 2015 roku złożono zamówienie na uzbrojenie dla MQ-9[2]. W styczniu 2017 roku koncert Leonardo podpisał z włoskim Narodowym Dyrektoriatem Uzbrojenia (NAD) kontrakt na dostawę 5 przedseryjnych samolotów treningowych M-345 HET (High Efficiency Trainer), które mają zastąpić wiekowe MB-339[3][4][5].
W służbie
Wycofane
Myśliwce
- Ambrosini S.A.I.207
- Fiat CR.32
- Fiat CR.42 Falco
- Fiat G.50 Freccia
- Fiat G.55 Centauro
- Macchi MC.200 Saetta
- Macchi MC.202 Folgore
- Macchi MC.205 Veltro
- Reggiane Re.2000 Falco I
- Reggiane Re.2001 Falco II
- Reggiane Re.2002 Ariete
- Reggiane Re.2005 Sagittario
- Caproni Vizzola F.5
Ciężkie myśliwce i samoloty szturmowe
- Breda Ba.65
- Breda Ba.88 Lince
- Savoia-Marchetti SM.85
- Fiat CR.25
- CANSA FC.20
- IMAM Ro.57
Bombowce

- Savoia-Marchetti SM.79 Sparviero
- Savoia-Marchetti SM.81 Pipistrello
- Savoia-Marchetti SM.82 Canguro
- Savoia-Marchetti SM.84
- Fiat BR.20 Cicogna
- CANT Z.1007 Alcione
- CANT Z.1018 Leone
- Caproni 135
- Piaggio P.32
- Piaggio P.108
Transportowe
- Caproni 111
- Caproni Ca.133
- Caproni 309/310/311/313/314
- IMAM Ro 37
- IMAM Ro 43/44
- CANT Z.501 Gabbiano
- CANT Z.506 Airone
- Fiat RS 14
- S.M. 73/74/75/83
- Fiat G.12
- Aeritalia G.222
Treningowe
- Caproni 100
- Caproni 164
- Breda 25/28
- IMAM Ro 41
- Nardi Fn 305/315
- Saiman 200/202
- Avia L.3
- Cansa C.5
Remove ads
Przypisy
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads