Najlepsze pytania
Chronologia
Czat
Perspektywa
Al-Nassr
saudyjski klub piłki nożnej Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Remove ads
Al-Nassr (arab. نادي النصر) – saudyjski klub piłkarski, mający siedzibę w mieście Rijad, grający w Saudi Professional League.
.jpeg)
Al-Nassr jest jedną z najbardziej utytułowanych saudyjskich drużyn, dziewięciokrotnym mistrzem Arabii Saudyjskiej, sześciokrotnym zwycięzcą Pucharu Króla, trzykrotnym zdobywcą Pucharu Korony Księcia oraz dwukrotnym triumfatorem Superpucharu Arabii Saudyjskiej. Utrzymuje się w najwyższej klasie rozgrywkowej od samego początku oficjalnych rozgrywek.
Tradycyjnymi barwami klubu są żółty i niebieski. Klub rozgrywa swoje mecze na obiekcie Al-Awwal Park, mającym 25 tysięcy miejsc[1].
Remove ads
Historia
Podsumowanie
Perspektywa
Al-Nassr został założony 24 października 1955 roku przez czterech przyjaciół, Huseina i Zeina Al-Ja’ba oraz Alego Al-Owaisa i Abdullaha Al-Nazhana[1][2]. Początkowo klub rozgrywał swoje spotkania w domu braci Al-Ja’ba[3].
Na barwy klubu został wybrany kolor żółty – symbolizujący pustynny piasek oraz niebieski, który jest symbolem mórz otaczających Półwysep Arabski[1][2].
W 1959 jako kibic klubu określił się książę Abdul Rahman bin Su’ud Al Su’ud, a parę miesięcy później został prezydentem klubu Al-Nassr[4].
W 1960 klub rozpoczął grę w ówczesnych rozgrywkach ligowych w Arabii Saudyjskiej, dołączając do drugiego poziomu ligowego, a trzy lata później awansował do najwyższej ligi, wygrywając ją, do sezonu 1973/1974, osiem razy[3]. Były to jednak rozgrywki nieoficjalne, ponieważ oficjalna Saudi Professional League wystartowała w sezonie 1976/1977[5][4]. Przed rozpoczęciem oficjalnej Ligi Arabii Saudyjskiej, w sezonie 1974/1975 odbyły się rozgrywki przejściowe[a], pod nazwą Liga Kategoryzacyjna, których celem było przyporządkowanie zespołów do pierwszego lub drugiego poziomu rozgrywek[6]. Ligę tę wygrała drużyna Al-Nassr i została pierwszym mistrzem Arabii Saudyjskiej po reformie rozgrywek[a][7]. W tamtym czasie najsłynniejszym zawodnikiem klubu był Nasser Al-Johar[3].
W latach 70 i 80. XX wieku Al-Nassr wygrał łącznie cztery razy rozgrywki ligowe oraz pięć razy Puchar Króla[3][4]. W roku 1990 Al-Nassr po raz ostatni wygrał Puchar Króla, pokonując w finale 2:0 Al Taawoun[8]. Dzięki zwycięstwu w Pucharze Króla, Al-Nassr wzięło udział w Azjatyckim Pucharze Zdobywców Pucharów, gdzie doszli do finału, przegrywając w dwumeczu z Nissanem 1:6[9].
Sezon 1993/1994 drużyna „Rycerzy Nadżdy” ukończyła na trzecim miejscu tabeli ligowej, ale w finale fazy pucharowej pokonała Al-Riyadh zdobywając tym samym 5. mistrzostwo Arabii Saudyjskiej[10]. Podobna sytuacja miała miejsce rok później, gdy drużyna Al-Nassr zakończyła rozgrywki ligowe na czwartej pozycji, jednak wygrali wszystkie mecze fazy pucharowej, łącznie z finałowym, w którym pokonali Al-Hilal i zdobyli kolejny tytuł mistrzowski[11]. W 1994 odbyły się jedne z najbardziej zapamiętanych derbów Rijadu, w którym Al-Nassr zmierzyło się w Al-Hilal w meczu ligowym. Al-Hilal prowadziło już w meczu 4:0, gdy Rycerze Nadżdy doprowadzili pod koniec drugiej połowy do stanu 4:3, bramkę decydującą o remisie strzelił w doliczonym czasie gry, rezerwowy zawodnik, Faisal Marzouk. Gol ten przez długie lata był wspominany przez kibiców Al-Nassr[12].
W sezonie 1995/1996 saudyjska drużyna dotarła do finału klubowych mistrzostwa Azji (odpowiednik dzisiejszej Ligi Mistrzów AFC), w którym przegrała po dogrywce z koreańskim klubem Ilhwa Chunma 0:1[13].
W 1996 i 1997 zespół wygrał Ligę Mistrzów GCC, a w 1998 Azjatycki Super Puchar oraz Puchar Zdobywców Pucharów Azji[3][4]. Dzięki zwycięstwu w Superpucharze Azji, Al-Nassr w 2000 reprezentował AFC podczas pierwszy raz rozgrywanych klubowych mistrzostwach świata. Saudyjski zespół w fazie grupowej rozegrał mecze z Corinthians Paulista, Realem Madryt oraz Rają Casablanka i zakończył rozgrywki na 3. miejscu nie uzyskując awansu do kolejnej fazy[14]. Na zakończenie mistrzostw, FIFA przyznała Al-Nassr nagrodę „Fair Play”, a saudyjski klub stał się pierwszą drużyną w historii, która ją otrzymała[15]. Ponadto, w tamtym sezonie, drużyna Al-Nassr została wicemistrzem Arabii Saudyjskiej[7] oraz osiągnęła finał arabskiego Pucharu Zdobywców Pucharów, w którym przegrała z innym saudyjskim zespołem, Al-Hilal 1:2[16].
Rozgrywki ligowe sezonu 2001/2002 „Rycerze Nadżdy” zakończyli na trzeciej pozycji[7], a w ostatniej rozgrywanej edycji Arabskiego Superpucharu zajęli 2. miejsce, pokonując tunezyjski CS Sfaxien 2:0 oraz remisując z Al-Hilal oraz syryjskim Al-Jaish Damaszek[17].
W latach 2002–2005 zespół nie zakwalifikował się do udziału w żadnych rozgrywkach międzynarodowych, a w lidze zajął 4. miejsce w sezonie 2002/2003 i 2004/2005 oraz 6. pozycję w sezonie 2003/2004[7]. W tych trzech kolejnych sezonach, Al-Nassr za każdym razem doszedł do półfinału Pucharu Korony Księcia Arabii Saudyjskiej[7]. W 2006 saudyjska drużyna, po trzyletniej przerwie w rozgrywkach międzynarodowych, dotarła do ćwierćfinału Arabskiej Ligi Mistrzów[18].
W sezonie 2006/2007 klub był bliski spadku z Professional League, w której gra od początku jej utworzenia. Zespół zajął w klasyfikacji końcowej 9. pozycję (na 12 zespołów) i był 3 punkty nad strefą spadkową[3][19]. W Arabskiej Lidze Mistrzów drużyna zajęła 3. miejsce w fazie grupowej i zakończyła rozgrywki na tym etapie[20].
Al-Nassr, po raz drugi, w sezonie 2007/2008 wygrał Puchar Federacji Arabii Saudyjskiej, pokonując w finale Al-Hilal 2:1[21], a rok później doszedł do finału, w którym przegrał po rzutach karnych z Asz-Szabab Rijad. W tamtych sezonach Saudyjczycy ukończyli rozgrywki ligowe na piątej pozycji[7]. W roku 2008 dotarli do finału Ligi Mistrzów GCC, w którym przegrali 0:3 w dwumeczu z Al-Ahli Dżudda[22].
Po siedmiu latach przerwy, w sezonie 2009/2010, zawodnicy Al-Nassr stanęli na podium rozgrywek o mistrzostwo kraju, zajmując 3. pozycję[7]. Osiągnęli również półfinał Ligi Mistrzów GCC, przegrywając z Al-Wasl Dubaj po rzutach karnych walkę o mecz finałowy[23]. W kolejnym roku „Rycerze Nadżdy” zajęli 2. miejsce w fazie grupowej Ligi Mistrzów AFC, jednak odpadli w 1/8 finału, po porażce z irańskim Zob Ahan Isfahan[24].
W sezonie 2011/2012 drużyna zagrała w finale Pucharu Króla, w którym przegrała 1:4 z Al-Ahli Dżudda[21]. Sezon ligowy zakończyli na 7. pozycji[7]. W kolejnym roku, poprawili swoją pozycję w lidze, względem poprzedniego, kończąc rywalizację na 4. miejscu[7]. W sezonie 2012/2013 wzięli udział w Arabskim Pucharze Mistrzów Klubowych, w którym w rundzie wstępnej pokonali bahrajński Hidd SCC 5:0, jednak w ćwierćfinale zostali pokonani przez Al-Arabi SC i odpadli z rozgrywek[25].
W sezonie 2013/2014 Al-Nassr zdobył Pucharu Korony Księcia Arabii Saudyjskiej, pokonując w finałowym meczu Al-Hilal 2:1[26]. W tym samym sezonie zostali zwycięzcami rozgrywek ligowych, wyprzedzając Al-Hilal o 2 punkty[27].
Ósmy tytuł mistrza Arabii Saudyjskiej „Rycerze Nadżdy” wywalczyli w sezonie 2014/2015[28], a najwięcej bramek w drużynie (21) strzelił Mohammad Al-Sahlawi[28]. W tamtym sezonie brali udział w rozgrywkach Ligi Mistrzów AFC, jednak zakończyli w nich swój udział na fazie grupowej, zajmując w grupie 3. miejsce za katarskim Al-Duhail oraz irańskim Persepolis FC[29]. Podobnie sytuacja miała się w kolejnym roku, gdy ponownie w rozgrywkach Ligi Mistrzów, Al-Nassr zajął w swojej grupie 2. pozycję (za Bunyodkorem Taszkent) i nie awansował do kolejnej rundy[29]. W obu sezonach, zawodnicy Al-Nassr zostali finalistami Pucharu Króla, w 2015 przegrywając finał z Al-Hilal, a w 2016 z Al-Ahli[21].
W latach 2017–2018 dwukrotnie zajęli 3. miejsce w rozgrywkach ligowych[7]. W sezonie 2016/2017 dotarli do finału Pucharu Korony Księcia, który przegrali 1:0 z Al-Ittihad[21]. Brali udział także w Arabskim Pucharze Mistrzów Klubowych, jednak zajęli ostatnie miejsce w swojej grupie[30].
W sezonie 2018/2019 drużyna po raz 9. zdobyła Mistrzostwo Arabii Saudyjskiej[31], a także wygrała finał Superpucharu Arabii Saudyjskiej, grając przeciwko Al Taawoun[32]. W tamtym sezonie dotarli również do ćwierćfinału Ligi Mistrzów AFC, w którym przegrali 3:4 w dwumeczu z katarskim Al Sadd[33]. Latem 2019 roku, prezydentem klubu został Safwan Al-Suwaiket[34]
W kolejnym sezonie, zawodnicy Al-Nassr, pomimo że zostali wicemistrzami Arabii Saudyjskiej, mogli zagrać w meczu o Superpuchar, ponieważ ich przeciwnicy – Al-Hilal zdobyli zarówno mistrzostwo[35], jak i Puchar Króla[36]. „Rycerze Nadżdy” ponownie zdobyli to trofeum, wygrywając z Al-Hilal 3:0[37]. W rozgrywkach Ligi Mistrzów osiągnęli półfinał, w którym zmierzyli się z Persepolis. Mecz zakończył się remisem 1:1, a o awansie zadecydowały rzuty karne, w których okazał się być lepszy irański zespół[38]. Osiągnięcie półfinału w Lidze Mistrzów AFC, zawodnicy Al-Nassr powtórzyli rok później, tym razem na ich drodze do finału stanął inny saudyjski zespół – Al-Hilal, który zwyciężył 2:1[39].
W 2021 FIFA wydała orzeczenie odnośnie złożonego zawiadomienia przez Leicester City o braku zapłaty 460 tysięcy euro z odsetkami przez Al-Nassr[40][41]. Sprawa dotyczyła wniosku angielskiego klubu o wypłacenie przez saudyjską drużynę dodatków za wyniki sportowe Ahmeda Musy, który był zawodnikiem Al-Nassr w latach 2018–2020, a został przez nich zakupiony z Leicester City. FIFA stwierdziła, że zgodnie z umową zawartą pomiędzy oboma klubami, Saudyjczycy powinni zapłacić Leicesterowi za wyniki sportowe Musy, gdy grał w ich drużynie. Ponadto, w orzeczeniu, FIFA wydała ostrzeżenie Al-Nassr, że jeśli nie zapłaci tej kwoty, zostanie nałożony na nich zakaz transferowy[40][41].
1 kwietnia 2021 funkcję prezydenta klubu objął Musalli Al-Muammar, zastępując na tym stanowisku Abdullaha Al-Dakhila, który był tymczasowym prezydentem po zwolnieniu, rządzącego od 2019 roku, Safwana Al-Suwaiketa[34][42].
Sezon 2021/2022 zawodnicy Al-Nassr rozgrywki ligowe ukończyli na 3. miejscu[7]. W lipcu 2022 klub podpisał dwuletni kontrakt z francuskim trenerem Rudim Garcią, który zastąpił Argentyńczyka Miguela Ángela Russo[43]. Francuz zdobył z klubem wicemistrzostwo kraju w sezonie 2022/2023[7].
30 grudnia 2022 roku klub ogłosił podpisanie kontraktu z Cristiano Ronaldo. Al-Nassr podpisał z portugalskim piłkarzem umowę do czerwca 2025 roku, a kwota zarobków piłkarza ma wynosić 200 mln euro za sezon[44][45], czyniąc go najlepiej opłacanym sportowcem[46]. Po publikacji tej wiadomości, saudyjski klub zyskał światowy rozgłos, a liczba obserwujących konto Al-Nassr na Instagramie w niecały tydzień wzrosła z 860 tysięcy do 9,6 miliona[47]. Zdjęcie na tym portalu społecznościowym, ogłaszające dołączenie Ronaldo do drużyny, w mniej niż dobę otrzymało ponad 28 milionów polubień i stało się jednym z najpopularniejszych zdjęć w 2022 roku[48].
W kwietniu 2023 z funkcji prezydenta klubu zrezygnował Musalli Al-Muammar[42], a ze stanowiska trenera zwolniony został Rudi Garcia[43]. W czerwcu 2023 państwowy Fundusz Inwestycji Publicznych (Public Investment Fund) zakupił 75% udziałów w klubie[49][50][51], a w lipcu zostało ogłoszone, że Musalli Al-Muammar powrócił do klubu zostając przewodniczącym Rady Dyrektorów[52].
6 lipca 2023 nowym trenerem drużyny został Luís Castro, zastępując na tym stanowisku Rudiego Garcię zwolnionego w kwietniu przez saudyjski klub[53][54].
W lipcu 2023 FIFA nałożyła na Al-Nassr zakaz rejestrowania nowych zawodników przez trzy kolejne okna transferowe[41][55]. Związane jest to z wyrokiem Sportowego Sądu Arbitrażowego, który dotyczył braku zapłaty umownych dodatków Leicesterowi City za wyniki sportowe byłego zawodnika Al-Nassr, Ahmeda Musy[56]. FIFA w 2021 wydała już ostrzeżenie saudyjskiemu klubowi, że jeśli nie zapłacą oni 460 tysięcy euro z odsetkami to zostanie na nich nałożony zakaz transferowy[40][55].
Sezon 2022/2023 zakończył się dla drużyny zwycięstwem w Arabskim Pucharze Mistrzów Klubowych, w którym w finale rozegranym 12 sierpnia 2023 na stadionie Stadion Króla Fahda, pokonali po dogrywce Al-Hilal 2:1[57].
22 sierpnia 2023 klub sfinalizował najdroższy transfer w swojej historii, kupując Otávio z FC Porto za kwotę 60 milionów euro[58].
Sukcesy
Trofea krajowe
Al-Nassr zdobył 9 tytułów mistrzowskich i pod tym względem zajmuje drugie miejsce – po Al-Hilal[7]. Klub jest sześciokrotnym zdobywcą Pucharu Króla, a trzykrotnym Pucharu Korony Księcia, co lokuje go na 4. miejscu, po Al-Hilal, Al-Ahli oraz Al-Ittihad w historii[21].
Trofea międzynarodowe
Remove ads
Stroje
Od początku istnienia drużyny, zawodnicy nosili stroje w oficjalnych kolorach drużyny – żółtym i niebieskim[61][1]. W latach 90. XX wieku stroje produkowała firma Duarig, od 1997 do 2001 dostawcą ubioru było Nike, w kolejnych latach także Lotto, Sporta[61]. W sezonie 2017/2018 produkcją strojów zajmowała się firma New Balance, a od 2018 do 2022 firma Victory[61]. W sezonie 2022/2023 Al-Nassr na dostawcę strojów wybrało Duneus[61]. W 2023 drużyna podpisała ponownie kontrakt z firmą Nike na produkcję strojów w sezonie 2023/2024[62]. W lutym 2024 zespół podpisał trzyletnią umowę na dostarczanie strojów z firmą Adidas, która obowiązuje od sezonu 2024/2025[63].
Majed Al-Jamaan w stroju w sezonie 1989/1990 (Duarig)
Hussein Sulaimani w koszulce z roku 2009 (Lotto)
Hassan Al-Raheb w sezonie 2015/2016 (Sporta)
Álvaro González Soberón w sezonie 2022/2023 (Duneus)
Cristiano Ronaldo w stroju wyjazdowym w sezonie 2023/2024 (Nike)
Remove ads
Poszczególne sezony
Mecze w rozgrywkach międzynarodowych
Remove ads
Obecny skład
- Stan na 30 czerwca 2024[79]
Zawodnicy na wypożyczeniu
- Stan na 30 czerwca 2024[80]
Transfery w sezonie 2024/2025
- Stan na 30 czerwca 2024[81]
Remove ads
Sztab szkoleniowy
Stanowisko trenera od 6 lipca 2023 zajmuje Portugalczyk Luís Castro, który zastąpił na tym stanowisku Francuza Rudiego Garcię, zwolnionego w kwietniu przez saudyjski klub[53][54].
Remove ads
Własność i finanse
Podsumowanie
Perspektywa
W czerwcu 2023 państwowy Fundusz Inwestycji Publicznych (PIF) zakupił 75% udziałów w klubie[49][50][51], pozostawiając 25% fundacji non-profit klubu Al-Nassr, która również otrzymała możliwość mianowania dwóch członków zarządu[52]. PIF nominował pięciu członków zarządu, a prezes klubu ma być wybrany spośród członków zarządu mianowanych przez walne zgromadzenie fundacji[52]. Fundusz Inwestycji Publicznych, który jest też właścicielem Newcastle United, jednocześnie zakupił trzy inne kluby: Al-Hilal, Al-Ittihad oraz Al-Ahli[52]. PIF zarządza aktywami Królestwa Arabii Saudyjskiej o wartości 600 miliardów dolarów[49].
W lipcu zostało ogłoszone, że Musalli Al-Muammar został przewodniczącym Rady Dyrektorów, a członkiem zarządu mianowanym przez Fundację został Abdulaziz Al-Omran. PIF mianowało na stanowiska w zarządzie Sułtana Al-Deghaithera, Hamouda Al-Rumayyana, Raeda Ismaila, Marama Al-Juhaniego i Anasa Al-Sheikha[52].
Przed przejęciem klubu przez PIF, Musalli Al-Muammar był prezydentem Al-Nassr od 2021, a jego kandydatura w tamtym czasie była popierana przez księcia Khalida bin Fahda bin Abdulaziza[83], który jest jedną z głównych osób wspierających klub[84].
W styczniu 2023, po podpisaniu kontraktu z klubem przez Cristiano Ronaldo, wartość rynkowa Al-Nassr wzrosła do 80 milionów euro[46]. Roczny rachunek wypłacanych pensji wynosi ponad 278 milionów dolarów[84].
Byli prezydenci Al-Nassr
Remove ads
Rekordy i statystyki
Podsumowanie
Perspektywa
Od sezonu 2002/2003 najmłodszym zawodnikiem, który zagrał w barwach Al-Nassr jest Ibrahim Sharaheli, który zadebiutował 21 lutego 2006 w wieku 16 lat, 1 miesiąca i 20 dni w meczu przeciwko Ettifaq FC[89]. Najstarszym zawodnikiem zapisanym w statystykach, który zagrał oficjalny mecz jest Hussein Sulaimani. Saudyjczyk, 14 marca 2017, zagrał w meczu przeciwko Al Raed FC w wieku 40 lat, 1 miesiąca i 21 dni[89].
Najwięcej meczów w barwach Al-Nassr
.jpg)
Najwięcej meczów w drużynie Al-Nassr rozegrał Mohammad Al-Sahlawi, który ma ich 256 na swoim koncie. Al-Shalawi był zawodnikiem „Rycerzy Nadżdy” w latach 2009–2019. Drugi pod tym względem jest Umar Hausawi, który grał w klubie między 2011 a 2020 i w tym czasie zaliczył 237 występów.
Najwięcej strzelonych bramek
W statystyce najlepszych strzelców, podobnie jak w liczbie występów, prym wiedzie Mohammad Al-Sahlawi, który dla Al-Nassr strzelił 121 bramek. Drugi pod względem liczby goli jest Marokańczyk Abderrazak Hamdallah, grający w klubie w latach 2018–2022, który ma ich na swoim koncie 112.
Trenerzy Al-Nassr
Lista przedstawia trenerów Al-Nassr wraz z datami ich działalności, lista została opracowana na podstawie naniesienia na siebie dwóch baz: z transfermarkt.pl[92] oraz worldfootball.net[93].
Ljubiša Broćić (1976–1979)
Don Revie (1980–1984)
Paulo César Carpegiani (1983–1985)
Robert Herbin (1985–1986)- Bernard Simondi (1986)
Billy Bingham (1987–1988)- Joel Santana (1988–1989)
Nasser Al-Johar (1990–1991, 1993)- Jean Fernandez (1993–1994)
- Jean-Michel Cavalli (1994)
- Jean Fernandez (1995–1996)
Ilie Balaci (1996–1997)
Dimityr Penew (1997)- Jean Fernandez (1998)
Milan Máčala (1999)
Milan Živadinović (2000)
Artur Jorge (2000–2001)
Julio Asad (2002)- Jorge Habegger (2002–2003)
- Ljubiša Tumbaković (2003)
Mohsen Saleh (2004)- Dimityr Dimitrow (2004–2005)
- Mariano Barreto (2005)
- Khalid Al-Koroni (2005–2006)
- Jorge Habegger (2006–2007)
- Julio Asad (2007)
Foeke Booy (2007)
Faruk Kulovic (2008)- Edgardo Bauza (2009)
Jorge da Silva (2009–2010)
Walter Zenga (2010)
Dragan Skočić (2011)- Gustavo Costas (2011)
- Ali Komaikh (2011)
Francisco Maturana (2011–2012)- Daniel Carreño (2012–2014)
Raúl Caneda (2014)- Jorge da Silva (2014–2015)
- Fabio Cannavaro (2015–2016)
- Raúl Caneda (2016)
- Zoran Mamić (2016–2017)
- Patrice Carteron (2017)
Ricardo Gomes (2017)
Gustavo Quinteros (2017–2018)- Krunoslav Jurčić (2018)
- Daniel Carreño (2018)
- Hélder Cristóvão (2018–2019) (trener tymczasowy)
- Rui Vitória (2019–2020)
- Alen Horvat (2020–2021)
- Mano Menezes (2021)
- Marcelo Salazar (2021) (trener tymczasowy)
- Pedro Emanuel (2021)
- Marcelo Salazar (2021) (trener tymczasowy)
- Miguel Ángel Russo (2021–2022)
- Rudi Garcia (2022–2023)
- Dinko Jeličić (2023) (trener tymczasowy)
- Luís Castro (2023–)
Remove ads
Uwagi
- Mimo że był to sezon przejściowy, to zwycięzca Ligi Kategoryzacyjnej w sezonie 1974/1975 brany jest pod uwagę w statystykach mistrzów Ligi Arabii Saudyjskiej.
- Puchar Króla rozgrywany był do roku 1990, a następnie od 2007.
- Puchar Korony Księcia Arabii Saudyjskiej rozgrywany był do roku 2017.
- W latach 1985–2002 jako Klubowe Mistrzostwa Azji.
- W latach 2003–2009 jako Arabska Liga Mistrzów.
- Rozgrywki zostały odwołane w trakcie ich trwania.
- Jelimaj Semipałatyńsk wycofał się po pierwszym meczu.
- Nadi asz-Szarika poddał mecz walkowerem.
- Asz-Szabab Dubaj poddał mecz walkowerem.
Remove ads
Przypisy
Bibliografia
Linki zewnętrzne
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads