Albert (książę Wielkiej Brytanii i Irlandii)

Albert, właśc. niem.: Franz August Carl Albert Emmanuel von Sachsen-Coburg und Gotha (ur. 26 sierpnia 1819 w Coburgu, zm. 14 grudnia 1861 w Windsorze, Berkshire, Wielka Brytania) – drugi syn Ernesta I, księcia Saksonii-Coburg-Gotha i jego pierwszej żony – Ludwiki z Saksonii-Gotha-Altenburg. Książę małżonek Wielkiej Brytanii, jako mąż swojej kuzynki, królowej brytyjskiej, Wiktorii. Miał jednego brata Ernesta.

Albert^[1]

Książę małżonek
Okres	od 6 lutego 1840 do 14 grudnia 1861
Poprzednik	Adelajda Sachsen-Meiningen
Następca	Aleksandra Duńska
Dane biograficzne
Dynastia	sasko-koburska
Data i miejsce urodzenia	26 sierpnia 1819 Coburg, Bawaria
Data i miejsce śmierci	14 grudnia 1861 Zamek Windsor, Windsor, Wielka Brytania
Ojciec	Ernest I z Saksonii-Coburga-Gothy
Matka	Ludwika z Saksonii-Gothy-Altenburga (1800–1831)
Żona	Wiktoria Hanowerska
Dzieci	Wiktoria, Edward VII Alicja Koburg Alfred z Saksonii-Coburga-Gothy Helena Koburg Ludwika Koburg, księżna Argyll Artur, książę Connaught i Strathearn Leopold, książę Albany Beatrycze Koburg
Odznaczenia

Małżeństwo i rodzina

Albert poznał Wiktorię (1819–1901) – wówczas jeszcze księżniczkę, w roku 1835. Nie wzbudził on jej zainteresowania ze względu na swój wygląd – był kluskowatym, niezgrabnym, wręcz sennym szesnastolatkiem. Dopiero cztery lata później ponownie pojawił się przed obliczem Wiktorii, tym razem jako opalony mężczyzna o szerokich ramionach. 10 lutego 1840 ożenił się z Wiktorią – wówczas już królową. Małżeństwo, mimo że zaplanowane, było szczęśliwe – Albert kochał Wiktorię, ona zaś nie widziała poza nim świata. Para doczekała się dziewięciorga dzieci:

Królowa Wiktoria i książę Albert z rodziną w 1846 roku, obraz namalowany przez Franza Xavera Winterhaltera

• Wiktoria (1840–1901), cesarzowa Niemiec przez 99 dni;
• Edward (1841–1910), król Wielkiej Brytanii w latach 1901–1910;
• Alicja (1843–1878), wielka księżna Hesji, matka cesarzowej Aleksandry Fiodorowny;
• Alfred (1844–1900), książę Edynburga, ojciec Marii – królowej Rumunii, i Wiktorii Melity – wielkiej księżnej Hesji, wielkiej księżnej Rosji;
• Helena (1846–1923);
• Ludwika (1848–1939);
• Artur (1850–1942), książę Connaught i Strathearn;
• Leopold (1853–1883), książę Albany;
• Beatrycze (1857–1944).

Albert był surowym i wymagającym ojcem, dlatego też nieodpowiedni styl życia (liczne romanse i alkoholizm) jego najstarszego syna „Bertiego” przyprawiały go o ostre bóle głowy, a w efekcie – osłabiały jego zdrowie i obniżały odporność.

Królowa Wiktoria i książę Albert mieli czterdzieścioro dwoje wnucząt. Najsłynniejsi to król Wielkiej Brytanii Jerzy V, ostatni niemiecki cesarz i król Prus Wilhelm II Hohenzollern oraz Karol Edward, książę Saksonii-Coburg-Gotha.

Ich potomkowie zasiadali na tronach Grecji, Jugosławii, Rosji, Rumunii i Niemiec, a obecnie panują w Wielkiej Brytanii, Szwecji, Norwegii, Belgii, Danii i Hiszpanii.

Polityka

Książę Albert (F.X. Winterhalter, 1846)

Alberta początkowo traktowano z dystansem i nieufnością, ze względu na jego pochodzenie (był Niemcem). Dopiero jego aktywne zaangażowanie w politykę podczas nieobecności królowej przysporzyło mu popularności. Wytrwale zajmował się trudnymi sprawami państwowymi. Był przeciwny agresywnej polityce zagranicznej Wielkiej Brytanii, dlatego też starał się załagodzić stosunki, szczególnie z Niemcami (na własnej skórze odczuł niechęć Brytyjczyków). Już kilka lat później nikt nie wyobrażał sobie panowania Wiktorii bez Alberta. Najznamienitsi politycy i profesorowie zasięgali u niego rady.

Choroba i śmierć

Ostatnie lata życia Alberta to ciąg wiecznych zmartwień i trosk – książę miał delikatne zdrowie. W listopadzie 1861 zachorował (jak początkowo uznali lekarze) na grypę, ale okazało się, że był to atak duru brzusznego. Pojawiły się komplikacje i Albert zmarł 14 grudnia. Jego żona Wiktoria pozostała w żałobie po mężu przez 40 lat, aż do śmierci. Rządziła Wielką Brytanią tak, jak chciał tego jej zmarły mąż.

Tytuły i odznaczenia

Tytuły

• 26 sierpnia 1819 – 12 listopada 1826: Jego Książęca Wysokość Albert z Saksonii-Coburg-Saalfeld, książę Saksonii
• 12 listopada 1826 – 6 lutego 1840: Jego Książęca Wysokość Albert z Saksonii-Coburg-Gotha, książę Saksonii
• 6 lutego 1840 – 25 czerwca 1857: Jego Królewska Wysokość Albert z Saksonii-Coburg-Gotha, książę Saksonii
• 25 czerwca 1857 – 14 grudnia 1861: Jego Królewska Wysokość Książę Małżonek

Odznaczenia

• KG: Order Podwiązki^[2]
• KT: Order Ostu^[2]
• KP: Order św. Patryka^[2]
• GCB: Order Łaźni^[2]
• CSI: Order Gwiazdy Indii (1861)^[2]
• GCMG: Order św. Michała i św. Jerzego^[2]
• Order Gwelfów (Hanower)^[3]
• Order Leopolda (1839, Belgia)^[4]
• Order Annuncjaty (1842, Sardynia)^[5][6]
• Order Złotego Runa (Hiszpania, 1841)^[2]
• Order Słonia (1843, Dania)^[7]
• Order św. Stefana (1843, Austro-Węgry)^[8]
• Order Serafinów (1852, Szwecja)^[2]
• BDO: Wstęga Dwóch Orderów (1857, Portugalia)^[9]
  • Order św. Jakuba od Miecza^[9]
  • Order św. Benedykta z Avis^[9]
• BTO: Wstęga Trzech Orderów (1858, Portugalia)^[9]
  • Order św. Jakuba od Miecza^[9]
  • Order św. Benedykta z Avis^[9]
  • Order Chrystusa^[9]

Zobacz też

• Albert Memorial