Albin Potocki

Albin Potocki (ur. 1 stycznia 1906, zm. wiosną 1940 w Charkowie) – kapitan dyplomowany piechoty Wojska Polskiego, ofiara zbrodni katyńskiej^[1].

Albin Potocki

kapitan dyplomowany piechoty
Data i miejsce urodzenia	1 stycznia 1906 Goniądz
Data i miejsce śmierci	wiosna 1940 Charków
Przebieg służby
Lata służby	1923–1940
Siły zbrojne	Wojsko Polskie
Jednostki	35 Dywizja Piechoty
Stanowiska	kwatermistrz dywizji
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa kampania wrześniowa
Odznaczenia

Życiorys

Był synem Juliana i Marii^[2] z domu Zembowska^[3]. Po ukończeniu Oficerskiej Szkoły Piechoty z 11. lokatą został mianowany przez Prezydenta RP podporucznikiem w korpusie oficerów piechoty ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1925 z jednoczesnym wcieleniem do 76 pułku piechoty^[4][5]. Awansowany do stopnia porucznika ze starszeństwem z dniem 15 sierpnia 1928. 4 listopada 1929 został skierowany na roczny kurs wychowania fizycznego do Centralnego Instytutu Wychowania Fizycznego w Warszawie^[6]. W 1933 został przeniesiony z 76 pp do Szkoły Podchorążych dla Podoficerów^[7]. Awansował do stopnia kapitana z dniem 1 stycznia 1935 i 204 lokatą^[8]. Po ukończeniu kursu normalnego Wyższej Szkoły Wojennej w latach 1936–1938 (XVII promocja) otrzymał tytuł naukowy oficera dyplomowanego. W marcu 1939 był dowódcą 2 kompanii I batalionu 85 pułku piechoty^[9]. W kampanii wrześniowej pełnił funkcję kwatermistrza rezerwowej 35 Dywizji Piechoty, walczył w obronie Lwowa^[2].

Po agresji ZSRR na Polskę z 17 września 1939 i kapitulacji Lwowa został aresztowany przez Sowietów i przewieziony do obozu w Starobielsku. Wiosną 1940 został zamordowany przez funkcjonariuszy NKWD w Charkowie i pogrzebany potajemnie w masowej mogile w Piatichatkach^[10], gdzie od 17 czerwca 2000 mieści się oficjalnie Cmentarz Ofiar Totalitaryzmu w Charkowie^[11]. Figuruje na liście straceń nr 4015^[12].

Zobacz wiadomość w serwisie Wikinews pt. 2007-11-09: Pierwszy dzień uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”

5 października 2007 minister obrony narodowej Aleksander Szczygło – decyzją nr 439/MON^[13] – mianował go pośmiertnie na stopień majora^[14][15]. Awans został ogłoszony 9 listopada 2007 w Warszawie, w trakcie uroczystości „Katyń Pamiętamy – Uczcijmy Pamięć Bohaterów”^[16][17].

Odznaki

• Państwowa Odznaka Sportowa
• Odznaka Strzelecka
• Odznaka pamiątkowa 76 Lidzkiego pułku piechoty

Zobacz też

• jeńcy polscy w niewoli radzieckiej (od 1939 roku)
• obozy NKWD dla jeńców polskich
• ofiary zbrodni katyńskiej – zamordowani w Charkowie